การจัดการการสื่อสารในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์หลาดใต้โหนด อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการจัดการการสื่อสารในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์หลาดใต้โหนด อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง เกี่ยวกับ 1) สภาพการจัดการการสื่อสาร และ 2) แนวทางการพัฒนาการจัดการการสื่อสาร การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก เลือกผู้ให้ข้อมูลหลักแบบเจาะจงจากผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดการการสื่อสารในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์หลาดใต้โหนด มาไม่น้อยกว่า 4 ปี รวมจำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการสร้างสรุป ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการจัดการการสื่อสาร ประกอบด้วย (1) การจัดการด้านองค์กร กำหนดนโยบายตลาดใต้โหนดเป็นตลาดของชุมชน ดำเนินการแบบมีส่วนร่วม สามารถพึ่งตนเองได้อย่างยั่งยืน มีการจัดการคนทำงานตามบทบาทหน้าที่ มีผู้บริหารจัดการตลาด คณะกรรมการตลาด ผู้นำทางความคิด พ่อค้า แม่ค้า และชาวชุมชนจันนา โดยทุกคนเป็นเจ้าของการผลิตสินค้าที่นำมาขายในตลาดมีการจัดการเครื่องมือและเทคโนโลยีการสื่อสาร ได้แก่ เสียงตามสาย ไมโครโฟน บอร์ดประชาสัมพันธ์เสียงเพลงบรรเลงในตลาด ใช้โทรศัพท์มือถือประเภทสมาร์ทโฟนและคอมพิวเตอร์แบบพกพาในการเผยแพร่กิจกรรมของตลาดมีการจัดการเครือข่ายความร่วมมือ ประกอบด้วยเครือข่ายกินดีมีสุขจังหวัดพัทลุง เครือข่ายเกษตรกรและผู้ผลิต เครือข่ายตลาดชุมชนอื่น เครือข่ายศิลปินท้องถิ่นและมัคคุเทศก์น้อยจิตอาสาพลเมืองเด็ก เครือข่ายสื่อมวลชนท้องถิ่น และเครือข่ายภาครัฐ ซึ่งทำหน้าที่สนับสนุนการสื่อสารประชาสัมพันธ์ ได้แก่ เทศบาลตำบลดอนทราย สำนักสร้างเสริมวิถีชีวิตสุขภาวะ กรมการค้าภายใน สำนักงานพาณิชย์จังหวัดพัทลุง สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดพัทลุง และการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานงานนครศรีธรรมราช (2) การจัดการด้านเนื้อหา มีกระบวนการคิดวิเคราะห์เนื้อหาสาร ก่อนที่จะส่งสารผ่านช่องทางไปยังผู้รับสาร มุ่งเน้นแนวคิดตลาด นโยบายของตลาด ชื่อตลาด ตราสัญลักษณ์ความเป็นมา ความสำคัญ รูปแบบ จุดขาย สินค้าบริการ วัฒนธรรมและวิถีคนใต้ และผลประโยชน์ที่ได้รับจากตลาด (3) การจัดการด้านช่องทางการสื่อสาร มีการใช้สื่อแบบผสมผสาน ประกอบด้วย สื่อบุคคลที่เป็นพ่อค้าแม่ค้าและผู้ทำหน้าที่สื่อสาร สื่อธรรมชาติที่เป็นสถานที่ของตลาด สื่ออาหารท้องถิ่น สื่อบรรจุภัณฑ์ สื่อศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านที่แสดงในตลาด สื่อสิ่งพิมพ์ สื่อกิจกรรมการสาธิต สื่อป้าย สื่อ ณ จุดขาย เว็บไซต์ เฟซบุ๊ก ยูทูป และแอปพลิเคชันไลน์ 2) แนวทางการพัฒนาการจัดการการสื่อสาร ประกอบด้วย (1) การจัดการด้านองค์กร ควรขยายการมีส่วนร่วมของชุมชนโดยให้ทุกคนที่ร่วมเป็นเจ้าของตลาดในวงกว้างมากยิ่งขึ้น ต้องพัฒนาพ่อค้าแม่ค้าให้มีทักษะการสื่อสารเพื่อสร้างความเข้าใจและความร่วมมือในการปฏิบัติงานในฐานะผู้ให้บริการและเป็นเจ้าบ้านที่ดี พัฒนาทักษะการใช้สื่อออนไลน์ในการส่งเสริมการท่องเที่ยวหลาดใต้โหนดอย่างสร้างสรรค์ (2) การจัดการด้านเนื้อหาการสื่อสาร ควรมีการออกแบบเนื้อหาสารในมิติอื่น ๆ จากผู้เชี่ยวชาญหรือผู้ทรงอิทธิพลที่น่าเชื่อถือ ให้น่าสนใจ ชวนติดตาม และน่าจดจำ และควรมีการสื่อสารภาษาจีนเพิ่มเติม เพื่อรองรับการเป็น "ตลาดอินเตอร์" ในอนาคต และ (3) การจัดการด้านช่องทางการสื่อสาร ควรมีการใช้สื่อแบบบูรณาการให้สอดคล้องกับบริบทของคนในพื้นที่ และสามารถเข้าถึงได้ง่าย ด้านการจัดการสื่อดั้งเดิมยังคงเน้นสื่อบุคคลและควรมีการแต่งกายเป็นตัวหนังตะลุง "นายเท่ง หรือ นายหนูนุ้ย" เพื่อสร้างสีสันและดึงดูดนักท่องเที่ยว ด้านการจัดการสื่อใหม่ต้องเน้นสื่อสังคมออนไลน์ ควรเพิ่มการสื่อสารผ่านช่องทางสื่อออนไลน์ประเภทอินสตราแกรม และ Tik Tok