ปัญหาทางกฎหมายในการกำกับดูแลมาตรฐานสินค้าและบริการ: ศึกษากรณีลิฟต์โดยสาร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการกำหนดมาตรฐานของสินค้าและบริการ (2) ศึกษากฎหมายของประเทศไทยและกฎหมายมาเลเซียที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดมาตรฐานของสินค้าและบริการศึกษากรณีลิฟต์โดยสาร (3) วิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายไทยและกฎหมายมาเลเซียในการกำหนดมาตรฐานลิฟต์และมาตรฐานการบำรุงรักษาลิฟต์ การบังคับใช้กฎหมาย การควบคุมการติดตั้งและทดสอบ การกำหนดหน้าที่และความรับผิดของผู้ที่ฝ่าฝืนกฎหมาย (4) นำเสนอแนวทางเพื่อออกกฎหมายกำหนดมาตรฐานลิฟต์และมาตรฐานการบำรุงรักษาลิฟต์อย่างถูกต้องและเหมาะสม ผลของการศึกษาพบว่า (1) การกำหนดมาตรฐานลิฟต์เป็นหลักเกณฑ์สำคัญในการประกันคุณภาพของสินค้าและเป็นการป้องกันอุบัติเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นจากการใช้งานลิฟต์ที่ไม่ได้คุณภาพหรือขาดการบำรุงรักษาที่เหมาะสม การใช้งานลิฟต์โดยปราศจากกฎหมายกำหนดมาตรฐานนำมาซึ้งความไม่ปลอดภัยของผู้ใช้งาน (2) ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายควบคุมมาตรฐานของลิฟต์และมาตรฐานการบำรุงรักษาลิฟต์โดยตรง ในขณะที่ประเทศมาเลเซียมีพระราชบัญญัติโรงงานและเครื่องจักร (ลิฟต์โดยสารไฟฟ้าและลิฟต์ขนส่งสินค้า) ค.ศ. 1970 ที่กำหนดมาตรฐานลิฟต์และมาตรฐานการบำรุงรักษาไว้อย่างชัดเจน (3) จากการศึกษาเปรียบเทียบพบว่าประเทศมาเลเซียมีพระราชบัญญัติโรงงานและเครื่องจักร (ลิฟต์โดยสารไฟฟ้าและลิฟต์ขนส่งสินค้า) ค.ศ. 1970 ซึ่งกำหนดมาตรฐานลิฟต์และมาตรฐานการบำรุงรักษาไว้อย่างชัดเจน มีเอกภาพ รวมตลอดถึงการกำหนดหน่วยงานที่กำกับดูแลและบทลงโทษสำหรับผู้ที่ฝ่าฝืนกฎหมาย ในขณะที่ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายควบคุมมาตรฐานของลิฟต์และมาตรฐานการบำรุงรักษาลิฟต์โดยตรง ทั้งที่การใช้งานลิฟต์อย่างปลอดภัยต้องอยู่ภายใต้การผลิตการออกแบบ การติดตั้ง และการบำรุงรักษาที่ถูกต้องตามหลักวิชาการและเป็นไปตามมาตรฐานความปลอดภัยอันเป็นที่ยอมรับในระดับสากล (4) ประเทศไทยจำเป็นต้องมีกฎหมายในการกำหนดมาตรฐานลิฟต์และมาตรฐานการบำรุงรักษาลิฟต์ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของผู้ใช้งานและเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานความปลอดภัยสากล