พฤติกรรมการซื้อสินค้าจากร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิมของผู้บริโภคในอำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ลักษณะปัจจัยส่วนบุคคลของกลุ่มตัวอย่าง (2) พฤติกรรมการซื้อสินค้าจากร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม (3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านอายุและรายได้กับพฤติกรรมการซื้อสินค้าจากร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิมของผู้บริโภควิธีการศึกษาเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรคือ ผู้ที่เคยซื้อสินค้าจากร้านค้าปลีกแบบดั้งเคิมในอำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส โดยกำหนดกลุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก จากสี่ร้านค้าในอำเภอระแงะ จำนวน 400 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการศึกษา มีความเที่ยงเท่ากับ 0.81 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทคสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระกับตัวแปรตามโดยใช้ค่าสถิติไคสแควร์ ผลการศึกษา พบว่า (1) กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 31-44 ปี การศึกษาระดับปริญญาตรี อาชีพรับราชการ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 7,100-14,000 บาท (2) พฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้บริโภดจากร้านค้าปลีกแบบดั้งเคิมส่วนใหญ่เลือกใช้บริการเพราะอยู่ใกล้บ้าน ประเภทสินค้าที่ซื้อบ่อยคือ เครื่องอุปโภค ช่วงเวลาที่ใช้บริการคือ 16.01-19.00 น. กวามถี่ในการซื้อสินค้า มากกว่า 4 ครั้ง/สัปดาห์ จำนวนเงินที่ซื้อ 101-300 บาทครั้ง ระยะเวลาของการเป็นลูกค้าร้านค้าปลีก มากกว่า 3 ปี และบุคคลมีส่วนร่วมในการตัดสินใจใช้บริการคือ ตนเอง (3) ปัจจัยด้านอายุและรายได้มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้บริโภคในทุกปัจจัย ทั้งเหตุผลในการซื้อสินค้า ประเภทสินค้าที่ซื้อ ช่วงเวลาที่ใช้บริการ ความถี่ในการซื้อ จำนวนเงินที่ซื้อแต่ละครั้ง ระยะเวลาการเป็นถูกค้า และบุคคลที่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจ