Relationship between communication using digital technologies for with happiness of the elderly in subdistrict municipality Li Lamphun province

Abstract

The objectives of this research were 1) Study the level of communication using digital technology and happiness of the elderly in Wangdin subdistrict municipality Li Lamphun. 2) Compare the level of communication using digital technology among the elderly between social bound and home bound in Wangdin subdistrict municipality Li Lamphun. And 3) Study the relationship between communication and the use of digital technology with the happiness of the elderly in the area of Wangdin subdistrict municipality Li Lamphun. The sample group in the study elderly people 400 in the area of Wangdin Subdistrict Municipality Li Lamphun data for 2023 from stratified sampling research tools was questionnaire communication using digital technologies for with happiness of the elderly. It is a rating scale with a confidence level of 0.82. Data were analyzed using statistics: frequency percentage mean standard deviation t-test and simple correlation coefficient. The research findings showed that 1) Communication using digital technology and happiness of the elderly in the Wangdin subdistrict municipality Li Lamphun at a high level. 2) Communication using digital technology among the elderly social bound and home bound in the Wangdin subdistrict municipality Li Lamphun, there were no different. And 3) Communication using digital technology have a relationship with happiness of the elderly in the Wangdin subdistrict municipality Li Lamphun of 0.05 level significance.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลและความสุขของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลวังดิน อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน 2) เปรียบเทียบระดับการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลวังดิน อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ระหว่างกลุ่มติดสังคม และกลุ่มติดบ้าน และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลกับความสุขของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลวังดิน อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ ผู้สูงอายุในเขตพื้นที่อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ในปีพ.ศ.2566 จำนวน 400 คน ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งขั้น เครื่องมือการวิจัยเป็นแบบสอบถามการสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลและความสุขของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาล ตำบลวังดิน อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน เป็นแบบมาตราประมาณค่า (Rating Scale) มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.82 วิเคราะห์ข้อมูล ด้วยสถิติ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ค่าที และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคุณ (Multiple Regression Analysis)ผลการศึกษาพบว่า 1) การสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลและความสุขของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลวังดิน อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน อยู่ในระดับมาก 2) การสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลวังดิน อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ระหว่างกลุ่มติดสังคม และกลุ่มติดบ้าน ไม่แตกต่างกัน และ 3) การสื่อสารโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลกับความสุขของผู้สูงอายุในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลวังดิน อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน มีความสัมพันธ์กันที่ระดับนัยสำคัญ 0.05