ปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรหน่วยบริการสาธารณสุข ระดับปฐมภูมิที่ถ่ายโอนไปสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับแรงจูงใจและระดับความพร้อมในการบริหารบุคคลของบุคลากรถ่ายโอน (2) เปรียบเทียบระดับแรงจูงใจของบุคลากรจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ (3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรหน่วยบริการสาธารณสุขระดับปฐมภูมิที่ถ่ายโอนไปสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรีการศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร คือ บุคลากรหน่วยบริการสาธารณสุขระดับปฐมภูมิที่ถ่ายโอนไปสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี จำนวน 883 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษามีจำนวน 275 คน โดยการกำหนดกลุ่มตัวอย่างจากสูตรทาโร่ ยามาเน่ ที่มีความคาดเคลื่อนที่ระดับ 0.05 เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที ค่าความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05ผลการศึกษาพบว่า (1) ภาพรวมปัจจัยแรงจูงใจของบุคลากรหน่วยบริการสาธารณสุขระดับปฐมภูมิที่ถ่ายโอนไปสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรีอยู่ในระดับมาก และภาพรวมปัจจัยความพร้อมในการบริหารงานบุคคลอยู่ในระดับมาก (2) ความแตกต่างของปัจจัยส่วนบุคคล ด้านเพศด้านรายได้ต่อเดือนและด้านระยะเวลาในการปฏิบัติงาน ทำให้มีระดับแรงจูงใจแตกต่างกัน ส่วนความแตกต่างของปัจจัยด้านอายุ ด้านระดับการศึกษา และด้านตำแหน่งงานไม่ทำให้มีระดับแรงจูงใจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ(3) ปัจจัยความพร้อมในการบริหารงานบุคคลทั้ง 5 ด้าน ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรหน่วยบริการสาธารณสุขระดับปฐมภูมิที่ถ่ายโอนไปสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี ดังนี้ ด้านบริหารบุคคลแบบเน้นสมรรถนะ ด้านการถ่ายโอนบุคลากรตามภารกิจ ด้านการสร้างทางเลือกให้บุคลากรถ่ายโอน ด้านการมีแผนพัฒนาบุคลากรที่ชัดเจน และด้านความต่อเนื่องในการบริหารงานบุคคล อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ซึ่งสามารถร่วมกันพยากรณ์การแปรผันของแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรหน่วยบริการสาธารณสุขระดับปฐมภูมิที่ถ่ายโอนไปสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี คิดเป็นร้อยละ 39.9