Extension Guideline of Shallot Production in Nong Mi Subdistrict, Rasi Salai District, Si Sa Ket Province

Abstract

The objectives of this research were to study 1) basic social, and economic conditions of farmers 2) shallot production conditions of farmers 3) problems and suggestions regarding shallot production of farmers 4) needs and extension in shallot production of farmers. This research was survey research.This research was a survey research. The population of this study was 635 shallot production farmers in the production year 2022/23 in the area of Nong Mi sub-district, Rasi Salai district, Si sa ket province who had registered as farmers with the department of agricultural extension. The sample size of 240 people was determined by using Taro Yamane formula with the error value of 0.05 and simple random sampling method through lotto picking. Data were collected from conducting interview and were analyzed by using statistics such as frequency distribution, percentage, mean, minimum value, maximum value, standard deviation, and ranking. The results of the research found that 1) most of the farmers were male with the average age of 49.29 years old, completed primary school education, had the average member in the household of 5.08 people, had the total average area of shallot production of 4.91 Rai, had the average shallot production cost of 35,831.05 Baht/Rai 2) The farmers had the average experience in shallot production of 21.85 years, grew the shallots in the upland areas, Most of them used local Si sa ket shallot, grew the shallot during the late rainy season (October-December) without raising grooves, used the production distance of 10-15 centimeters, had the average productivity of 5,294.17 kilogram/Rai, and earned the average income from shallot distribution of 55,537.50 Baht/Rai. The outbreak of shallot diseases, overall, were at the moderate level. 3) The problem of shallot production was at the highest level on expensive fertilizers and chemicals.4) The farmers needed the knowledge the most on the application of agricultural dangerous materials through personal media channel which was government agencies, publication media which was manuals, and electronic media which was internet. The extension methods included practice and lectures. Hence, the extension guidelines were for the government agencies to transfer knowledge about shallot production through extension channels and methods in order for farmers to gain knowledge and understanding in shallot production, and promote quality, standard, and safety agricultural goods.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพพื้นฐานทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกร 2) สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกร 3) ปัญหาและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการผลิตหอมแดงของเกษตรกร 4) ความต้องการและแนวทางการส่งเสริมการผลิตหอมแดงของเกษตรกร การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ศึกษา คือ เกษตรกรผู้ปลูกหอมแดง ปีการผลิต 2565/66 ในพื้นที่ตำบลหนองหมี อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ที่ขึ้นทะเบียนเกษตรกรกับกรมส่งเสริมการเกษตร จำนวน 635 คน กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ ทาโร ยามาเน ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.05 ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 240 คน สุ่มตัวอย่างแบบง่าย โดยการจับสลาก เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการจัดอันดับ ผลการวิจัย พบว่า 1) เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 49.29 ปี จบการศึกษาระดับประถมศึกษา มีสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 5.08 คน มีพื้นที่ปลูกหอมแดงทั้งหมดเฉลี่ย 4.91 ไร่ โดยมีต้นทุนการผลิตหอมแดงเฉลี่ย 35,831.05 บาทต่อไร่ 2) มีประสบการณ์ในการผลิตหอมแดงเฉลี่ย 21.85 ปี ปลูกหอมแดงในที่ดอน และใช้น้ำใต้ดินในการปลูกหอมแดง ส่วนใหญ่ใช้พันธุ์พื้นเมืองศรีสะเกษ ปลูกช่วงปลายฝน (ตุลาคม-ธันวาคม) แบบไม่ยกร่อง ใช้ระยะปลูก 10 - 15 เซนติเมตร ใส่ทั้งปุ๋ยเคมีและปุ๋ยอินทรีย์ ผลผลิตเฉลี่ย 5,294.17 กิโลกรัมต่อไร่ รายได้จากการจำหน่ายหอมแดงเฉลี่ย 55,537.50 บาทต่อไร่ พบการระบาดของโรคหอมแดงภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง การผลิตหอมแดงตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี พบว่า เกษตรกรมีการปฏิบัติตามแนวทางเกษตรที่ดีในระดับมากที่สุด 7 ประเด็น และปฏิบัติในระดับน้อย คือ การบันทึกข้อมูล 3) ปัญหาการผลิตหอมแดงของเกษตรกร คือ ปุ๋ยและสารเคมีต่างๆมีราคาแพง 4) เกษตรกรต้องการความรู้มากที่สุด คือ การใช้วัตถุอันตรายทางการเกษตร ผ่านช่องทางสื่อบุคคลเป็นหน่วยงานราชการ สื่อสิ่งพิมพ์เป็นคู่มือ และ สื่ออิเล็กทรอนิกส์คืออินเทอร์เน็ต วิธีการส่งเสริม ได้แก่ การฝึกปฏิบัติ การบรรยาย ดังนั้น แนวทางการส่งเสริมคือหน่วยงานราชการถ่ายทอดความรู้การผลิตหอมแดง โดยผ่านช่องทาง และวิธีการส่งเสริม เพื่อให้เกษตรกรมีความรู้ความเข้าในการผลิตหอมแดง ส่งเสริมสินค้าเกษตรให้ได้คุณภาพ มาตรฐาน และปลอดภัย