The Effects of a Self-management Program to Prevent Osteoarthritis of the Pre-aging in Mueang Nong Khai District, Nong Khai Province

Abstract

The objective of the research was to compare and contrast behaviors for preventing osteoarthritis, leg muscle strength and severity of osteoarthritis before and after using the program of the experimental group, and between the experimental group and the comparison group after using the program.This research was quasi-experimental research. The sample group was a pre-elderly group selected by simple random sampling. The sample size was 60 people, divided into an experimental group and a comparison group of 30 people each. The research tool was an 8-week self-management program to prevent osteoarthritis which the researcher developed according to the concept of Creer (Creer, 2000) that emphasizes activities to adjust knee-use behavior and exercises to exercise leg muscles and reduce the severity of osteoarthritis. The tool used to collect data was a questionnaire consisting of 4 parts: general information and health information, behaviors to prevent osteoarthritis, assessment of leg muscle strength, and assessing the severity of osteoarthritis. The questionnaire passed inspection for content validity by 5 experts, with a content validity index of .99 Reliability was determined using Cronbach's alpha coefficient. The reliability of the behavior questionnaire was .65 and the severity assessment of osteoarthritis was .92. Data were analyzed using descriptive statistics (percentage, mean, standard deviation) and t-test statistics.

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของพฤติกรรมการป้องกันโรคข้อเข่าเสื่อม ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา และความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อม ก่อนและหลังใช้โปรแกรมฯของกลุ่มทดลองและระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบหลังใช้โปรแกรมการวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นกลุ่มก่อนวัยสูงอายุ เลือกมาโดยการสุ่มอย่างง่าย ได้กลุ่มตัวอย่าง 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบกลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือโปรแกรมการจัดการตนเองเพื่อป้องกันโรคข้อเข่าเสื่อม ซึ่งผู้วิจัยพัฒนาขึ้นตามแนวคิดของ เครียร์ (Creer,2000) ที่เน้นกิจกรรมการปรับพฤติกรรมการใช้เข่า การออกกำลังกายเพื่อบริหารกล้ามเนื้อขาและการลดความรุนแรงของของโรคข้อเข่าเสื่อม ใช้เวลา 8 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม ประกอบด้วย 4 ส่วน ได้แก่ ข้อมูลทั่วและข้อมูลสุขภาพ พฤติกรรกรรมการป้องกันโรคข้อเข่าเสื่อม การประเมินความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา การประเมินความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อม ซึ่งผ่านการตรวจสอบ ความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน ได้ค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อหา.99 หาค่าความเที่ยงโดยใช้สัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค ได้ค่าความเที่ยงของแบบสอบถามพฤติกรรมได้ .65 และแบบประเมินความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อมได้.92 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา (ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และสถิติทดสอบทีผลการวิจัยพบว่า หลังใช้โปรแกรมฯ กลุ่มทดลองมีพฤติกรรมป้องกันโรคข้อเข่าเสื่อมและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา ดีกว่าก่อนการใช้โปรแกรมฯ และดีกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และหลังใช้โปรแกรมฯ กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรุนแรงของโรคข้อเข่าเสื่อมไม่แตกต่างกันจากก่อนใช้โปรแกรม และไม่แตกต่างกันจากกลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .05