Relationship between Complete Blood Count and HemoglobinA1c Level among Type 2 Diabetes Mellitus Patients in Lamthap Hospital, Krabi Province

Abstract

The purpose of this independent study were to 1) explore personal factors and complete blood count, 2) explore HemoglobinA1c level, and 3) analyze the relationship between personal factors and complete blood count with HemoglobinA1c level of type 2 diabetes mellitus (T2DM) patients in Lamthap Hospital, Krabi Province.This cross-sectional descriptive study involved 151 patients selected from all 934 T2DM patients at Lamthap Hospital, based on the sample size calculated using the G*Power program for the patients aged 30 years and over, receiving treatment, taking medications regularly and having blood tests at least once a year. Data were collected from October 2022 to October 2023 using a was personal and lab result forms, which has been checked by three experts. The data had an Index of item objective congruence of 0.94. Data analysis included descriptive statistics for numbers, frequency, percent, standard deviation, Chi-square test and Spearman rank correlation.The result revealed that: (1) Among the participants, most of them were female farmers, aged over 61 years, with a body mass index (BMI) of >23.0 kg/m2, an average hemoglobin value of 11.96 grams per deciliter, an average hematocrit of 48.00%, an average red blood cell count of 4.31 million cells per microliter, a mean corpuscular volume of 83.81 femtoliters, a mean cell hemoglobin of 27.93 picograms, a mean cell hemoglobin concentration of 33.30 grams per deciliter and an average red blood cell distribution width of 13.83 %. (2) Most of patients (57.6%) had a higher-than-normal hemoglobin A1c level. (3) Age affected the hemoglobin A1c levels, and the levels of mean corpuscular hemoglobin (MCH) were negatively correlated (r = - 0.146, p

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลและค่าความสมบูรณ์ของเม็ดเลือด 2) ศึกษาระดับน้ำตาลฮีโมโกลบินเอวันซีและ 3) วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและค่าความสมบูรณ์ของเม็ดเลือดกับระดับน้ำตาลฮีโมโกลบินเอวันซี ในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โรงพยาบาลลำทับ จังหวัดกระบี่ การศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวางครั้งนี้ ศึกษาจากประชากรที่เป็นผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลลำทับ จังหวัดกระบี่จำนวน 934 คน คำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้โปรแกรม จีพาวเวอร์ จำนวนทั้งสิ้น 151 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างจากผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 อายุ 30 ปีขึ้นไป ได้รับการรักษาและรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอและมีผลการตรวจเลือดอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง ใช้แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลและผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ ซึ่งผ่านการตรวจสอบจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 คน มีค่าดัชนีความเที่ยงตรงของเนื้อหาทั้งฉบับ เท่ากับ 0.94 เก็บข้อมูลจากเวชระเบียนเดือนตุลาคม พ.ศ.2565 - เดือนตุลาคม พ.ศ.2566 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาได้แก่ จำนวน ความถี่ ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติไคสแควร์ และสหสัมพันธ์เชิงอันดับของสเปียร์แมน ผลการศึกษาพบว่า 1) ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลลำทับ จังหวัดกระบี่ ส่วนใหญ่เพศหญิง อายุมากกว่า 61 ปี ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำสวน และมีค่าดัชนีมวลกายมากกว่า 23.0 กิโลกรัมต่อตารางเมตร นอกจากนี้ยังพบว่า ค่าฮีโมโกลบิน เฉลี่ย 11.96 กรัมต่อเดซิลิตร ระดับความเข้มข้นของเลือด เฉลี่ย ร้อยละ48.00 จำนวนเม็ดเลือดแดง เฉลี่ย 4.31 ล้านเซลล์ต่อไมโครลิตร ค่าเฉลี่ยปริมาตรเม็ดเลือดแดง เฉลี่ย 83.81 เฟมโตลิตร ค่าเฉลี่ยระดับฮีโมโกลบินในเม็ดเลือดแดง เฉลี่ย 27.93 พิโคกรัม ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของฮีโมโกลบินในเม็ดเลือดแดง เฉลี่ย 33.30 กรัมต่อเดซิลิตร และค่าการกระจายตัวของขนาดเม็ดเลือดแดง เฉลี่ยร้อยละ 13.83 2) ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ส่วนใหญ่มีระดับฮีโมโกลบินเอวันซีสูงกว่าค่าปกติ ร้อยละ 57.6 และ 3) ปัจจัยส่วนบุคคลทางด้านอายุ มีความสัมพันธ์กับระดับฮีโมโกลบินเอวันซี และค่าเฉลี่ยระดับฮีโมโกลบินในเม็ดเลือดแดง มีความสัมพันธ์เชิงลบกับระดับน้ำตาลฮีโมโกลบินเอวันซี (r = - 0.146, p