การใช้สารสนเทศเพื่อการศึกษาค้นคว้าของนักศึกษาปริญญาตรี สาขาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) การใช้สารสนเทศเพื่อการศึกษาค้นคว้าของนักศึกษา ปริญญาตรี สาขาการศึกษาปฐมวัยคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ (2) เปรียบเทียบ การใช้สารสนเทศเพื่อการศึกษาค้นคว้าของนักศึกษาปริญญาตรี สาขาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ และ (3) ปัญหาการใช้สารสนเทศเพื่อการศึกษาค้นคว้าของ นักศึกษาปริญญาตรี สาขาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ วิธีการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาปริญญาตรี สาขาการศึกษา ปฐมวัย หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต 5 ปี ภาคปกติคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ จำนวน 6 แห่ง ซึ่งเป็นนักศึกษาที่ลงทะเบียนในภาคเรียนที่ 2 ปี การศึกษา 2558 จำนวน 327 คน ได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วนของจำนวนนักศึกษาแต่ละมหาวิทยาลัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็น แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ ความแปรปรวนทางเดียวและวิธีการของเชฟเฟ่ ผลการวิจัยพบว่า (1) นักศึกษาปริญญาตรี สาขาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มรัตนโกสินทร์ โดยรวมใช้สื่อสิ่งพิมพ์ประเภทหนังสืออ่านประกอบ หนังสือ ความรู้ทั่วไป วารสารสารานุกรมศึกษาศาสตร์ วารสารวิทยาจารย์ จุลสาร และใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ ประเภทฐานข้อมูล Academic Search Complete ในระดับมากที่สุด (2) การเปรียบเทียบการใช้สารสนเทศนักศึกษาของแต่ละมหาวิทยาลัย ใช้สื่อสิ่งพิมพ์ สื่อโสตทัศน์ และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ไม่มีความแตกต่าง อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 การเปรียบเทียบการใช้แหล่งสารสนเทศ พบว่า นักศึกษาใช้แหล่งสารสนเทศ ที่เผยแพร่บนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตมากที่สุด การเปรียบเทียบการใช้ทรัพยากรสารสนเทศ พบว่า นักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยาและมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครใช้หนังสือในระดับมากที่สุด นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต ใช้หนังสือบันเทิงคดีในระดับมากที่สุด นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ใช้วารสารสาขาการศึกษามากที่สุด และ (3) ปัญหาในการใช้ทรัพยากรสารสนเทศของสำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏ กลุ่มรัตนโกสินทร์ คือ ทรัพยากรสารสนเทศไม่เพียงพอ และระบบคอมพิวเตอร์ที่ให้บริการขัดข้องบ่อย