ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล บรรยากาศจริยธรรมในงานกับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสังกัดกระทรวงกลาโหม

Abstract

การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนื้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษา (1) ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ (2) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล บรรยากาศจริยธรรมในงานกับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ และ (3) ตัวแปรที่สามารถร่วมพยากรณ์ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาล สังกัดกระทรวงกลาโหม กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพ จำนวน 356 คน ที่ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบหลาย ขั้นตอนจากประชากรที่เป็นพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาล สังกัดกระทรวงกลาโหม เครื่องมือที่ใชัในการวิจัย คือ แบบสอบถาม ชี่งประกอบด้วย 3 ตอน ได้แก่ ข้อมูลส่วนบุคคล บรรยากาศจริยธรรมในงาน และความ ยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ ชี่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาและหาค่าความเที่ยงของเครื่องมือ ตอนที่ 2 และ 3 ได้เท่ากับ .89 และ .93 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใชั ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน สัมประสิทธิสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ไคสแควร์ และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบเพิ่ม ตัวแปรเป็นขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า (1) ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ อยู่ในระดับสูง (ค่าเฉลี่ย = 3.71 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน = 0.54) (2) ปัจจัยส่วนบุคคล อายุ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับ ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ (r= 0.176) ส่วนระดับการศึกษาและสถานภาพสมรส ไม่มีความสัมพันธ์กับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แต่ละบรรยากาศ จริยธรรมในงานมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ (r= 0.497) (3) ตัวแปรที่สามารถร่วมกันพยากรณ์ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของ พยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาล สังกัดกระทรวงกลาโหม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ บรรยากาศ จริยธรรมในงาน และอายุ โดยสามารถร่วมกันพยากรณ์ได้ร้อยละ 26.7 (R2 = .0.267) ได้สมการในรูป คะแนนดิบได้ดังนื้ ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ = 0.623 + .707 บรรยากาศจริยธรรมในงาน + 0.010 อายุ