ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การกับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง

Abstract

วิจัยเชิงพรรณาเพื่อ (1) ศึกษาพฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอ ผู้ป่วยใน และประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยใน (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง พฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การกับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยใน โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง (3) หาปัจจัยพฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การที่ร่วมทำนาย ประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยใน โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง กลุ่มตัวอย่างคือ พยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยใน จำนวน 334 คน ที่ได้จากการสุ่มแบบเชิงเดียวจาก ประชากร จำนวน 2,029 คน ที่ปฏิบัติงานอยู่ในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม แบ่งเป็น 3 ส่วน ส่วนที่ 1 แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล ส่วนที่ 2 แบบสอบถามพฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การ ของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยใน ส่วนที่ 3 แบบสอบถามประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยใน ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนี้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3 ท่าน ได้ค่า CVI ของแบบสอบถาม ส่วนที่ 2 และส่วนที่ 3 เท่ากับ 0.93 และ 0.90 ตามลำดับ และนำไปทดลองใช้หาความเที่ยงของแบบสอบถามหาค่าสัมประสิทิ์ธแอลฟ่าของครอนบาค ได้เท่ากับ 0.90 และ 0.78 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปหา ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า (1) พฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การและประสิทธิผลการปฏิบัติงานของ พยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยใน อยู่ในระดับสูง (ค่าเฉลี่ย=4.35,3.97 ตามลำดับ ) (2) พฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การของพยาบาลมีความสัมพันธ์ทางบวกกับประสิทธิผลการปฏิบัติงามของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยในอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 (r =.587) (3) ตัวแปรที่ร่วมในพยากรณ์ประสิทธิผลการปฏิบัติงานของ พยาบาล ในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ตามลำดับ ดังนี้ พฤติกรรมความสำนึกในหนัาที่ พฤติกรรมให้ความร่วมมือ พฤติกรรมการมีน้ำใจเป็นนักกีฬา และพฤติกรรมการสำนึกถึงผู้อื่น โดยร่วมกันพยากรณ์ได้ ร้อยละ 52.2 (R2=.522) ได้สมการในรูปมาตรฐาน ดังนี้ ประสิทธิผลการปฏิบัติงาน = .228 (พฤติกรรมความสำนึกในหนัาที่) + ,281 (พฤติกรรมการให้ความร่วมมือ) +.202 (พฤติกรรมการมีน้ำใจเป็นนักกีฬา) + .151 (พฤติกรรมการคำนึงถึงผู้อื่น) จากผลการวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า พฤติกรรมความสำนึกในหนัาที่ พฤติกรรมให้ความร่วมืมอ พฤติกรรมการมีน้ำใจเป็นนักกีฬา และพฤติกรรมการคำนึงถึงผู้อื่นเป็นปัจจัยที่ช่วยเพิ่มระดับประสิทธิผลการปฏิบัติของพยาบาล จากการวิจัยครั้งนี้ได้แนวทางที่เหมาะสมในการพัฒนาและส่งเสริมพฤติกรรมเป็นสมาชิกขององค์การ และตระหนักถึงความรู้สึกของพยาบาลในการทำงานด้วย เป็นสิ่งที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการปฏิบัติงาน รวมทั้งควรนำพฤติกรรมการเป็นสมาชิกขององค์การมาเป็นดัชนีในการคัดสรรพยาบาลเข้าสู่องค์การต่อไป