การออกหนังสือแสดงสิทธิที่ดินในเขตหวงห้าม

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่อง การออกหนังสือแสดงสิทธิที่ดินในเขตหวงห้าม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการหวงห้ามที่ดินของรัฐและการออกหนังสือแสดงสิทธิที่ดินของกฎหมายต่างประเทศและกฎหมายไทย เพื่อวิเคราะห์หลักเกณฑ์การกำหนดเขตหวงห้ามที่ดินและความสัมพันธ์ระหว่างกฎหมายกำหนดเขตหวงห้าม กฎหมายที่ดิน กฎหมายที่ราชพัสดุ และวิเคราะห์ ปัญหาการออกหนังสือแสดงสิทธิที่ดินในเขต พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตหวงห้ามที่ดิน อำเภอปากน้ำโพ อำเภอพยุหะคีรี อำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์ พ.ศ. 2479 ทั้งนี้ เพื่อหาแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายที่เกี่ยวข้องให้เหมาะสม และสามารถนำมาปฏิบัติได้อย่างถูกต้องเป็นธรรมภายใต้หลักนิติธรรมและหลักนิติรัฐบนความเสมอภาคและเท่าเทียมกันทางกฎหมาย การค้นคว้าอิสระฉบับนี้เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) ด้วยวิธีการวิจัย เอกสาร (Documentary Research) รวบรวมเอกสารกฎหมายต่าง ๆ จาก บทความ วิทยานิพนธ์ พระราชบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา ระเบียบ ข้อบังคับ คำพิพากษาฎีกา คำพิพากษาหรือคำสั่งศาลปกครอง คำวินิจฉัยคณะกรรมการกฤษฎีกา และกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งไทยและต่างประเทศมาเปรียบเทียบวิเคราะห์หาผลสรุปและนำเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาดังกล่าว ผลการวิจัยพบว่า ที่ดินในเขตพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตหวงห้ามที่ดินอำเภอปากน้ำโพ อำเภอพยุหะคีรี อำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์ พ.ศ. 2479 รัฐได้ประกาศครอบคลุมพื้นที่เป็นจำนวนมาก เป็นที่ราชพัสดุ แม้ต่อมาในปัจจุบันทางราชการไม่ได้ใช้ประโยชน์ในที่ดินแล้วหรือ ไม่อาจเข้าไปใช้ประโยชน์ได้อีก เนื่องจากได้มีราษฎรเข้าครอบครองทำประโยชน์อยู่ ก็ไม่ทำ ให้สิ้นสภาพเป็นที่ราชพัสดุแต่อย่างใด และราษฎรซึ่งถือครองที่ดินในที่หวงห้าม ไม่ยอมรับกระบวนการพิสูจน์สิทธิของรัฐโดยการอ่านแปลภาพถ่ายทางอากาศ ทำให้ไม่สามารถออกหนังสือแสดงสิทธิในที่ดินแก่ราษฎรได้ จึงเกิดกรณีพิพาทในเรื่องสิทธิในที่ดินระหว่างรัฐกับราษฎรว่าใครมีสิทธิในที่ดินมาก่อนกัน จึงควรปรับปรุงกฎหมายและการบริหารจัดการที่ดินหวงห้ามของรัฐ ขึ้นใหม่เพื่อให้สามารถแก้ไขปัญหาได้ ซึ่งเชื่อว่าและน่าจะสามารถนำไปใช้กับที่ดินของรัฐ ขึ้นใหม่เพื่อให้สามารถแก้ไขปัญหาได้ สามารถนำไปใช้กับที่ดินของรัฐแปลงอื่น ๆ ที่มีปัญหาและอุปสรรคอย่างเดียวกันได้เช่นกัน