ปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของบริษัท เอส.เค.อัลฟ่า จำกัด

Abstract

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปังจัยส่วนบุคคลและปัจจัยทางการบริหารที่มีผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ ของบริษัท เอส.เค.อัลฟ้า จำกัค (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยทางการบริหารกับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของ บริษัท เอส.ค.อัลฟ้า จำกัด (3) เสนอแนะแนวทางในการพัฒนาสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของ บริษัท เอส.เค.อัลฟ้า จำกัด การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรคือ พนักงานของ บริษัท เอส.เค.อัลฟ้า จำกัด จำนวน 128 คน โดยกำหนดกลุ่มตัวอย่างตามวิธีของ ทาโร ยามาเน ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 97 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม ซึ่งได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.888 กาวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรถนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที การทดสอบค่าเอฟ และการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า (1) พนักงานเป็นเพศหญิงมากกว่าเพศชาย มีอายุระหว่าง 20-30 ปี เป็นตำแหน่งพนักงานปฏิบัติการ จบการศึกษามัธยมศึกษา/ปวช. มีระยะเวลาในการทำงานระหว่าง 1-5 ปี พนักงานมีความคิดเห็นต่อปัจจัยทางการบริหารในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกด้านอยู่ในระดับมากโดยเรียงลำดับดังนี้ ด้านบรรยากาศในการทำงาน ด้านการดำเนินงาน ด้านการจัดการ ด้านการจูงใจ ด้านภาวะผู้นำ และด้านเทคโนโลยี (2) พนักงานที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา ตำแหน่งงาน ระยะเวลาในการทำงาน ที่ต่างกันมีความคิดเห็นต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 และปัจจัยทางการบริหารมีความสัมพันธ์กับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 โดยมีความสัมพันธ์กันระดับปานกลาง (r = 0.579) และมีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกัน (3) ผู้บริหารของ บริษัท เอส.เค.อัลฟ้า จำกัด ควรให้ความสำคัญกับพนักงานในทุกระดับบริหารงานด้วยความยุติธรรมเสมอภาค จัดกิจกรรมที่เป็นการส่งเสริมความรู้รักสามัคดี เพื่อสร้างบรรยากาศที่เป็นมิตรเอื้ออาทรต่อกันในกลุ่มผู้ร่วมงาน จัดสวัสดิการสำคัญและจำเป็นเพิ่มเติม จัดฝึกอบรมด้านการใช้เทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์สูงสุด และใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยและใช้ได้อย่างเหมาะสมกับการปฏิบัติงาน