ตัวแบบพัฒนาสมรรถนะ : กรณีศึกษาตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) จัดทำสมรรถนะหลักและสมรรถนะในกลุ่มงาน ของตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี (2) จัดทำแผนการพัฒนาบุคลากรให้สอดคล้องกับสมรรถนะหลัก และสมรรถนะในกลุ่มงานของตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี (3) นำเสนอตัวแบนพัฒนาสมรรถนะ ของตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ของตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี จำนวน 335 นาย จำแนกเป็น ผู้บริหารระดับสูง จำนวน 10 นาย และผู้ปฏิบัติงาน จำนวน 325 นาย เครื่องมือวิจัย ได้แก่ การสัมภาษณ์และแบบสอบถาม วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์เอกสารและข้อมูลทุติยภูมิ การสัมภาษณ์เชิงลึก แจกแบบสอบถาม และ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า (1) สมรรถนะของตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี ประกอบด้วย สมรรถนะหลัก 10 ด้าน ได้แก่ ความรู้ด้านกฎหมายที่เกี่ยวข้องกันงานในหน้าที่ ความสามารถด้าน ยุทธวิธีตำรวจ ความมีระเบียนวินัยในตนเอง การมีคุณธรรมและจริยธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต การ มีจิตสำนึกในการให้บริการที่ดี ทักษะด้านมนุษยสัมพันธ์ ความรับผิดชอบต่องานในหน้าที่ ความสามารถในการทำงานเป็นทีม ความสามารถในการใช้คอมพิวเตอร์ และมีสมรรถนะในกลุ่ม งานป้องกันปราบปราม จำนวน 8 ด้าน กลุ่มงานสืบสวน จำนวน 8 ด้าน กลุ่มงานสอบสวน จำนวน 8 ด้าน กลุ่มงานจราจร 8 ด้าน และกลุ่มงานอำนวยการ จำนวน 8 ด้าน (2) แผนพัฒนาบุคลากรของ ตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี ครอบคลุมหลักสูตรการฝึกอบรม จำนวน 18 หลักสูตร (3) ตัวแบบ พัฒนาสมรรถนะของตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานี ประกอบด้วย 6 ลักษณะ คือ แผนยุทธศาสตร์ สำรวจสมรรถนะ แผนพัฒนาบุคลากร การจัดการความรู้ การฝึกอบรม และองค์กรแห่งการเรียนรู้