Please use this identifier to cite or link to this item: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/9520
Title: ความต้องการการส่งเสริมการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวนํ้าหอมของเกษตรกรในอำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี
Other Titles: Extension needs of aromatic coconut waste management by farmers in Damnoen Saduak District, Ratchaburi Province
Authors: เบญจมาศ อยู่ประเสริฐ, อาจารย์ที่ปรึกษา
บำเพ็ญ เขียวหวาน, อาจารย์ที่ปรึกษา
นันทวัน อาจองค์, 2528-
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สำนักบัณฑิตศึกษา
Keywords: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์--วิทยานิพนธ์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิชาเอกส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร--วิทยานิพนธ์
มะพร้าว--วัสดุเหลือใช้
วัสดุเหลือใช้จากพืชเศรษฐกิจ--ไทย--ราชบุรี
Issue Date: 2564
Publisher: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพพื้นฐานทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกร 2) ความรู้เกี่ยวกับการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอม 3) การจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอม 4) สภาพการได้รับการส่งเสริมและความต้องการส่งเสริมการการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอม และ 5) ปัญหาและข้อเสนอแนะแนวทางการส่งเสริมการการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอม ประชากรที่ศึกษา คือ เกษตรกรผู้ปลูกมะพร้าวน้ำหอม ในอำเภอดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี ปี 2563/2564 กําหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร ยามาเน ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 191 คน สุ่มตัวอย่างแบบง่าย เก็บข้อมูลโดยแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าสุด ค่าสูงสุด ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการจัดอันดับ ผลการศึกษาพบว่า 1) เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 33.79 ปี จบระดับมัธยมศึกษาตอนต้นหรือเทียบเท่า จำนวนสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 4.27 คน มีแรงงานภาคการเกษตรเฉลี่ย 2.26 คน พื้นที่ปลูกมะพร้าวเฉลี่ย 10.05 ไร่ และราคาเฉลี่ยผลละ 7.03 บาท 2) เกษตรกรมีความรู้เกี่ยวกับการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอมในระดับมากที่สุด โดยมีความรู้ทั้งในการใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง การใช้ประโยชน์ในภาคอุตสาหกรรม การนำไปแปรรูป และนำไปทำปุ๋ยหมัก 3) เกษตรกรมีการปฏิบัติในการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอมในภาพรวมในระดับน้อยที่สุด โดยมีการปฏิบัติในระดับน้อยที่สุดในประเด็นการใช้ประโยชน์ในภาคการเกษตรและในภาคอุตสาหกรรม 4) เกษตรกรส่วนใหญ่ไม่ได้รับการส่งเสริมการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอม เกษตรกรมีความต้องการการส่งเสริมการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอมในระดับมาก ทั้งด้านเนี้อหา วิธีการส่งเสริมและปัจจัยสนับสนุน โดยมีความต้องการการส่งเสริมด้านเนื้อหาในประเด็นการจัดการทางมะพร้าว และต้องการการส่งเสริมด้านการส่งเสริมมากในวิธีการส่งเสริมรายรายบุคคล คือ การส่งเสริมจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ วิธีการส่งเสริมแบบกลุ่ม คือ การส่งเสริมด้านการจัดทัศนศึกษา วิธีการส่งเสริมมวลชน คือ การส่งเสริมโดยการจัดชมนิทรรศการ และวิธีการส่งเสริมโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ คือ การส่งเสริมด้วยการรับข้อมูลจากแอพพลิเคชั่นไลน์ ส่วนความต้องการการส่งเสริมด้านปัจจัยสนับสนุน เกษตรกรความต้องการการส่งเสริมเครื่องจักรกลการเกษตรเพื่อรวมกลุ่มกันใช้ 5) เกษตรกรมีปัญหาในการส่งเสริมการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอมภาพรวมในระดับมากถึงมากที่สุด โดยมีปัญหาในเรื่องการจัดการเปลือกมะพร้าว เกษตรกรยังเข้าไม่ถึงระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ ปัญหาการขาดเครื่องจักรกลเพื่อรวมกลุ่มกันใช้ โดยเกษตรกรเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะว่าควรส่งเสริมองค์ความรู้ด้านการจัดการเปลือกมะพร้าว ประชาสัมพันธ์/จัดนิทรรศการการจัดการวัสดุเหลือใช้จากมะพร้าวน้ำหอม และเกษตรกรเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะว่าภาครัฐมีการสนับสนุนเครื่องจักรกลเพื่อรวมกลุ่มกันใช้
Description: วิทยานิพนธ์ (กษ.ม.(ส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร))--มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2564
URI: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/9520
Appears in Collections:Agri-Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
FULLTEXT.pdfเอกสารฉบับเต็ม15.31 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons