Please use this identifier to cite or link to this item: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/10661
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorชุติมา สัจจานันท์th_TH
dc.contributor.authorปิยะพร กลิ่นมาลี, 2525-th_TH
dc.contributor.otherมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สำนักบัณฑิตศึกษาth_TH
dc.date.accessioned2023-12-04T06:53:56Z-
dc.date.available2023-12-04T06:53:56Z-
dc.date.issued2564-
dc.identifier.urihttps://ir.stou.ac.th/handle/123456789/10661en_US
dc.descriptionวิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (สารสนเทศศาสตร์))--มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2564th_TH
dc.description.abstractการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การจัดการวารสารวิชาการและเนื้อหาบทความวารสารวิชาการภาษาไทยด้านการบริหารการศีกษา ประชากร คือ วารสารวิชาการด้านการบริหารการศึกษา จํานวน 6 ชื่อ ตั้งแต่ปีที่เริ่มเผยแพร่ของวารสารแต่ละชื่อ จนถึง พ.ศ. 2560 จํานวน 127 ฉบับ และบทความวารสาร รวม 2,157 บทความ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบบันทึกข้อมูลการจัดการวารสารวิชาการ และแบบบันทึกข้อมูลเนื้อหาบทความวารสารวิชาการ การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ค่าความถี่ และร้อยละ ผลการวิจัยพบว่า (1) วารสารวิชาการด้านการบริหารการศึกษาส่วนใหญ่เริ่มพิมพ์เผยแพร่ช่วง พ.ศ. 2551-2555 กำหนดพิมพ์เผยแพร่ ราย 4 เดือน และราย 6 เดือน จัดทำโดยมหาวิทยาลัยของรัฐในกำกับของรัฐที่เปิดสอนหลักสูตรด้านการบริหารการศึกษา วารสารวิชาการมีวัตถุประสงค์เพื่อเผยแพร่บทความวิจัย บทความวิชาการ ด้านการบริหารการศึกษาและสาขาที่เกี่ยวข้อง มีการประเมินคุณภาพบทความก่อนพิมพ์เผยแพร่ กำหนดรูปแบบการพิมพ์เผยแพร่บทความ และพิมพ์เผยแพร่ทั้งฉบับพิมพ์และฉบับออนไลน์ (2) บทความ จำนวนสูงสุดมีผู้เขียน 3 คน วุฒิการศึกษาสูงสุดปริญญาเอก เป็นกลุ่มบุคลากรสายวิชาการ ตำแหน่งอาจารย์ สังกัดหน่วยงานที่จัดทำวารสารเป็นบทความวิจัยจากวิทยานิพนธ์ ดุษฎีนิพนธ์ มีขอบเขตเนื้อหาด้านผู้บริหาร ผู้นำ และภาวะผู้นำ โดยศึกษาเขตพื้นที่การศึกษา และอ้างอิงหนังสือภาษาไทย เมื่อพิจารณาวารสารแต่ละชื่อ ศึกษา พบว่า วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต มีจํานวนผู้เขียนและจำนวนบทความมากที่สุด และวารสารการบริหารและนิเทศการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เป็นวารสารเดียวที่มีบทความขอบเขตเนื้อหาสูงสุดด้านการบริหารหลักสูตร และการจัดการเรียนการสอนth_TH
dc.formatapplication/pdfen_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชth_TH
dc.rightsมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชth_TH
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)en_US
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/en_US
dc.sourceBorn digitalen_US
dc.subjectมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาศิลปศาสตร์--วิทยานิพนธ์th_TH
dc.subjectมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาสารสนเทศศาสตร์--วิทยานิพนธ์th_TH
dc.subjectการวิพากษ์--วารสารth_TH
dc.subjectการบริหารการศึกษา--วารสารth_TH
dc.titleการวิเคราะห์วารสารวิชาการภาษาไทยด้านการบริหารการศึกษา พ.ศ. 2545-2560th_TH
dc.title.alternativeAnalysis of Thai educational administration academic journals, 2002-2017en_US
dc.typeThesisen_US
dc.degree.nameศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (สารสนเทศศาสตร์)th_TH
dc.degree.levelปริญญาโทth_TH
dc.degree.disciplineสาขาวิชาศิลปศาสตร์th_TH
dc.degree.grantorมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชth_TH
dc.description.abstractalternativeThe purpose of this research was to analyze the management and content of Thai educational administration academic journals. This research included 6 academic journals, which carry 127 issues and 2,157 articles published since their first issues until the year 2017. Research instruments consisted of an academic journal record sheet and educational administration content record sheet. Descriptive statistics, including frequencies and percentages, were used to analyze data. The research findings were as follows: (1) Most Thai educational administration journals were published tri-annual and semi-annually during 2008-2012 by public/public autonomous universities. The main objective was to publicize the research and academic articles on educational administration and related fields. All of the academic journals were peer-reviewed, had an article writing template, and were available in print and online. (2) The highest number of articles were written by three authors who were instructors with doctoral degrees and affiliated with higher education institutes which published the journals. These research articles were from the authors’ theses/dissertations mostly in the field of educational administrators, leaders, and leadership, studying the educational fields. Most articles referenced Thai books. Considering each academic journal under study, the Buabandit Journal of Educational Administration had the highest number of articles and authors. Journal of Educational Administration and Supervision, Mahasarakham University, was the only journal that had the highest number of contents in the field of administration of curriculum and teaching.en_US
dc.contributor.coadvisorเก็จกนก เอื้อวงศ์th_TH
Appears in Collections:Arts-Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
FULLTEXT.pdfเอกสารฉบับเต็ม47.52 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons