มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการใช้สิ่งเทียมอาวุธปืนในการกระทำความผิดทางอาญา

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความเป็นมา ความหมาย แนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการใช้สิ่งเทียมอาวุธปืน (2) ศึกษากฎหมายที่เกี่ยวกับการใช้สิ่งเทียมอาวุธปืนของประเทศไทย สหรัฐอเมริกา ประเทศอังกฤษ และสาธารณรัฐสิงคโปร์ (3) วิเคราะห์และเปรียบเทียบมาตรการทางกฎหมายของประเทศไทยกับสหรัฐอเมริกา ประเทศอังกฤษ และสาธารณรัฐสิงคโปร์ และ(4) เสนอแนะแนวทางในการพัฒนาและปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับการใช้สิ่งเทียมอาวุธปืนในประเทศไทยการศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยจากเอกสาร ผู้ศึกษาได้ทำการรวบรวมข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง รวมถึงหนังสือ บทความ วารสาร เอกสารทางวิชาการ งานวิจัย วิทยานิพนธ์ และข้อมูลจากเครือข่ายอินเทอร์เน็ตทั้งในภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ในส่วนของการวิเคราะห์ข้อมูล ผู้วิจัยได้วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยวิเคราะห์จากข้อมูลที่ได้จากการวิจัยเอกสารข้างต้น เพื่อจัดทำข้อเสนอแนะต่อไป ผลการศึกษาพบว่า (1) บทบัญญัติของกฎหมายตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490 มิได้มีบทบัญญัติห้ามมิให้นำสิ่งเทียมอาวุธปืนมาใช้โดยมีเจตนาในการกระทำความผิดอาญาอื่น (2) บทบัญญัติของกฎหมายดังกล่าวมิได้บัญญัติให้คำจำกัดความของคำว่า สิ่งเทียมอาวุธปืน ไว้อย่างชัดเจน (3) บทบัญญัติตามประมวลกฎหมายอาญาของประเทศไทยไม่ถือว่าสิ่งเทียมอาวุธปืนเป็นอาวุธโดยสภาพตามความหมายของบทนิยามในมาตรา 1 (5) (4) ผู้ศึกษามีข้อเสนอแนะ โดยแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปีน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ.2490 ให้บัญญัติห้ามมิให้นำสิ่งเทียมอาวุธปืนไปใช้กับการกระทำความผิดทางอาญาอื่น และมีการกำหนดคำนิยามเกี่ยวกับสิ่งเทียมอาวุธปืนที่เป็นรูปธรรมและแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญาในมาตรา 1 (5) ให้หมายความรวมถึงสิ่งซึ่งมีรูปและลักษณะอันน่าจะทำให้บุคคลอื่นเข้าใจว่าเป็นอาวุธปืน