ปัจจัยชี้วัดที่มีต่อการดำเนินงานของวิสาหกิจสิ่งทอประเภทเสื้อผ้าสำเร็จรูปขนาดกลางและขนาดย่อม : กรณีศึกษาวิสาหกิจที่บรรษัทประกันสินเชื่ออุตสาหกรรมขนาดย่อมให้การค้ำประกันสินเชื่อ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) วิเคราะห์ปัจจัยชี้วัดที่มีผลต่อการดำเนินงานของสถานประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมสิ่งทอประเภทเสื้อผ้าสำเร็จรูปในประเทศไทยที่บรรษัทประกันสินเชื่ออุตสาหกรรมขนาดย่อมให้การค้ำประกันสินเชื่อ (2) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคที่มีผลกระทบต่อการดำเนินการผลิตทั้งภาพรวม และเปรียบเทียบระหว่างวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม การศึกษาใช้ข้อมูลจากแหล่งปฐมภูมิและทุติยภูมิ โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากตัวอย่างซึ่งเป็นวิสาหกิจขนาดกลาง 20 ราย และขนาดย่อม 10 ราย ในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายน 2547 ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่ทำให้ผลผลิตเพิ่มในเชิงมูลค่าเพิ่มมี 28 ปัจจัย ดังนี้ (1) ด้านการบริหารต้นทุน มี 6 ปัจจัยประกอบด้วย การเปลี่ยนแปลงของค่าเสื่อมราคาอาคารสำนักงาน ค่าเสื่อมราคาในโรงงาน ต้นทุนวัตถุดิบ ค่าใช้จ่ายในการขายและการบริหาร ค่าใช้จ่ายในการขาย และต้นทุนการผลิตรวม (2) ด้านการบริหารการเงิน มี 10 ปัจจัย ประกอบด้วย การลงทุนในสินทรัพย์การหมุนเวียนของสินค้าคงเหลือ การหมุนเวียนของวัตถุดิบ การหมุนเวียนของสินทรัพย์ถาวร สินทรัพย์สภาพคล่อง การลงทุนในสินทรัพย์ถาวร กำไรต่อต้นทุนการดำเนินงาน กำไรต่อส่วนทุน อัตราการใช้เงินทุนต่อส่วนทุน ดอกเบี้ยจ่ายและส่วนลดจ่ายต่อยอดขาย (3) ด้านสถานภาพสถานประกอบการ มี 3 ปัจจัย ประกอบด้วย มูลค่าสินค้าที่ผลิต มูลค่าการลงทุนในเครื่องจักรและอุปกรณ์ และมูลค่าเพิ่ม (4) ด้านผลิตภาพการผลิต มี 9 ปัจจัย ประกอบด้วย ผลิตภาพของแรงงาน จำนวนพนักงานต่อยอดขาย มูลค่าสินทรัพย์ในการดำเนินงาน มูลค่าสินทรัพย์ถาวรต่อพนักงาน ผลตอบแทนจากการลงทุนในสินทรัพย์ดำเนินงาน ประสิทธิภาพการลงทุนในเครื่องจักร ผลิตภาพค่าจ้างแรงงาน ประสิทธิภาพการลงทุนในสินทรัพย์ถาวร และประสิทธิภาพการลงทุนในสินทรัพย์หมุนเวียนตามลำดับปัญหาที่พบมี 3 ปัญหาหลัก คือ (1) การขาดความตระหนักในความสำคัญของการเพิ่มผลิตภาพการผลิตของผู้ประกอบการ ซึ่งในปัญหานี้วิสาหกิจขนาดกลางมีความตระหนักมากกว่าขนาดย่อม (2) การใช้กำลังการผลิตไม่เต็มที่เกิดจากการขาดแคลนเงินทุนหมุนเวียน ขาดแคลนแรงงาน อุปสงค์ต่อผลิตภัณฑ์ลดลง ขาดมาตรฐานการผลิต และวัตถุดิบมีราคาสูง ตามลำดับ โดยปัญหาของวิสาหกิจขนาดกลางเป็นปัจจัยที่เกี่ยวกับแรงงาน เงินทุน และอุปสงค์ ในขณะที่วิสาหกิจขนาดย่อมมาจากปัจจัยด้านเงินทุน อุปสงค์ และแรงงาน ตามลำดับ และ (3) ปัญหาที่มีผลต่อการดำเนินการผลิตโดยรวมพบว่าเป็นปัญหาเกี่ยวกับการขาดการพัฒนาทักษะและความชำนาญของแรงงานในสายการผลิต การบริหารต้นทุนการผลิตและการกำหนดมาตรฐานการผลิต ตามลำดับ ซึ่งวิสาหกิจขนาดกลางชี้ว่าเกิดจากปัจจัยด้านต้นทุน ทักษะแรงงาน และมาตรฐานการผลิตที่ยังไม่ดีเพียงพอ ส่วนวิสาหกิจขนาดย่อมเห็นว่าเกิดจากปัจจัยด้านทักษะแรงงาน มาตรฐานการผลิต และ ต้นทุน ตามลำดับ ส่วนปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อกิจการทั้งในภาพรวมและในแต่ละกลุ่มเหมือนกัน ได้แก่ ต้นทุนจากการกู้ยืม อัตราภาษีเงินได้นิติบุคคล การศึกษาและคุณภาพของแรงงาน ตามลำดับ