ปัญหาการดำเนินภารกิจควบคุมไฟป่าขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี ในการกระ จายอำนาจและการถ่ายโอนภารกิจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับด้านการบริหารจัดการและอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ศึกษาสภาพปัญหาและข้อจำกัดในการดำเนินภารกิจควบคุมไฟป่าขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ศึกษาวิเคราะห์เปรียบเทียบการใช้อำนาจขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตาม พระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 และพระราชบัญญัติป่าสงวน แห่งชาติ พ.ศ.2507 กับ การใช้อำนาจขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ.2535 และเสนอข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหาการดำเนินภารกิจควบคุมไฟป่าขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ผลการศึกษาพบว่า ปัญหาในการดำเนินภารกิจควบคุมไฟป่าขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น มีปัญหาและข้อจำกัดหลายประการ อาทิเช่น กฎหมายที่ให้อำนาจองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีอำนาจในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม รวมถึงการดำเนินภารกิจควบคุมไฟป่า แต่การกำหนดอำนาจหน้าที่ยังไม่ชัดเจน มาตรการทางกฎหมายในการควบคุมไฟป่า กระจัดกระจายอยู่ในกฎหมายหลายฉบับ และไม่ได้ระบุ รายละเอียดเกี่ยวกับมาตรการที่ให้ท้องถิ่นในการป้องกันและควบคุมไฟป่าไว้โดยเฉพาะ ปัจจุบันองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จึงต้องปฏิบัติหน้าที่โดยอาศัยกฎหมายของหน่วยงานอื่น และในการตราข้อกำหนดท้องถิ่น ไม่ได้มีกฎหมายบัญญัติรองรับให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สามารถออกข้อกำหนดท้องถิ่นที่เกี่ยวกับการควบคุมไฟป่าได้ ผู้ศึกษาจึงได้เสนอแนะการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมาย เพื่อให้เกิดความชัดเจนยิ่งขึ้นเกี่ยวกับอำนาจหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการควบคุมไฟป่า ทั้งการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ.2542 ให้ระบุอำนาจหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ให้ชัดเจนในการดำเนินภารกิจควบคุมไฟป่าด้วย ทั้งให้เจ้าหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 และพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ.2507 เพื่อสามารถปฏิบัติภารกิจควบคุมไฟป่าและตอบสนองการแก้ไขปัญหาไฟป่าในท้องถิ่นได้อย่างจริงจัง รวมถึงปรับปรุงเพิ่มเติมมาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการป้องกันไฟป่าให้ครอบคลุมมากกว่าเดิม และแก้ไขเพิ่มเติมให้ท้องถิ่นมีอำนาจตรากฎหมายลำดับรอง เพื่อใช้มาตรการป้องกันและควบคุมไฟป่าที่เหมาะสมสำหรับแต่ละท้องถิ่น