ผลทางกฎหมายของการนัดหยุดงาน

Abstract

เนื่องจากยังไม่มีกฎหมายฉบับใดบัญญัติผลทางกฎหมายของการนัดหยุดงานไว้ ทำให้เกิดความยุ่งยากในการตีความ รวมทั้งยังก่อให้เกิดการนัดหยุดงานที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายขึ้นบ่อยครั้ง ดังนั้นการศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่องนี้ จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลักกฎหมายเกี่ยวกับการนัดหยุดงานตามอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ 87 และฉบับที่ 98 รวมทั้งศึกษาและวิเคราะห์ผลทางกฎหมายของการนัดหยุดงานตามกฎหมายแรงงานสัมพันธ์ของประเทศไทยแล้วนำมาเปรียบเทียบกับผลทางกฎหมายของการนัดหยุดงานตามกฎหมายแรงงานของสาธารณรัฐฝรั่งเศส และกฎหมายแรงงานของประเทศสหรัฐอเมริกาการศึกษาค้นคว้าอิสระฉบับนี้ เป็นการวิจัยทางกฎหมายด้วยการวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งใช้วิธีการวิจัยเอกสารทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ โดยการรวบรวมข้อมูลจากหนังสือ เอกสารทางวิชาการ แนวคิด ทฤษฎี บทความทางกฎหมาย รวมทั้งเว็บไซด์ต่างๆ และการสัมภาษณ์นักวิชาการที่มีความรู้ ความเชี่ยวชาญในเรื่องดังกล่าว จากการศึกษาก่อให้เกิดองค์ความรู้ใหม่ และสามารถกำหนดผลทางกฎหมายของการนัดหยุดงานตามกฎหมายไทยให้มีความชัดเจนและเหมาะสมยิ่งขึ้น เพื่อให้เกิดการปฏิบัติไปในทิศทางเดียวกัน และผู้ใช้แรงงานได้ทราบถึงผลทางกฎหมายที่เกิดขึ้นในระหว่างการนัดหยุดงาน อีกทั้งสามารถนำมาเป็นแนวทางในการกำหนดมาตรการป้องกันและเยียวยาการนัดหยุดงานได้ ซึ่งผู้เขียนเสนอให้มีการปรับปรุงกฎหมายแรงงานสัมพันธ์ในส่วนที่เกี่ยวข้อง เช่น การนัดหยุดงานไม่ทำให้สัญญาจ้างแรงงานสิ้นสุด การจ้างลูกจ้างทดแทนลูกจ้างที่นัดหยุดงาน ค่าจ้างระหว่างการนัดหยุดงาน รวมถึงการป้องกันและการเยียวยาการนัดหยุดงานในกิจการบริการสาธารณะที่จำเป็นโดยกำหนดให้มีการบริการขั้นต่ำ หรือการเข้าดำเนินการแทน เป็นต้น