Please use this identifier to cite or link to this item: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/12269
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorกฤษณา รุ่งโรจน์วณิชย์th_TH
dc.contributor.authorพรพิศ ขยันการนาวี-
dc.contributor.otherมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สำนักบัณฑิตศึกษาth_TH
dc.date.accessioned2024-06-19T08:18:28Z-
dc.date.available2024-06-19T08:18:28Z-
dc.date.issued2560-
dc.identifier.urihttps://ir.stou.ac.th/handle/123456789/12269-
dc.descriptionวิทยานิพนธ์ (กษ.ม. (การจัดการการเกษตร))-- มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2560th_TH
dc.description.abstractการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) วัยของหนอนหัวดำมะพร้าว หนอนผีเสื้อข้าวสารและหนอนกระทู้ผักที่เหมาะสมต่อการเบียนของแตนเบียนบราคอน และอัตราการรอดของแตนเบียนบราคอน และ (2) อัตราส่วนเพศผู้และเพศเมียของแตนเบียนบราคอนที่ได้จากการเลี้ยงด้วยหนอนทั้ง 3 ชนิด ผลการวิจัยพบว่า (1) วัยของหนอนหัวดำมะพร้าว หนอนผีเสื้อข้าวสาร และหนอนกระทู้ผักที่เหมาะสมต่อการเบียนของแตนเบียนบราคอนคือวัยที่ 3 ขึ้นไป โดยหนอนหัวคำมะพร้าววัยที่ 6 หนอนผีเสื้อข้าวสารวัยที่ 5 และหนอนกระทู้ผักวัยที่ 5 ให้แตนเบียนบราคอนตัวเต็มวัยมากที่สุด เฉลี่ย12.90, 10.94 และ 9.58 ตัว ตามลำดับ โดยหนอนหัวดำมะพร้าวให้จำนวนแตนเบียนบราคอนแตกต่างจากหนอนผีเสื้อข้าวสารและหนอนกระทู้ผักอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p_0.05) และ (2) อัตราส่วนเพศผู้ต่อเพศเมียของแตนเบียนบราคอน เมื่อเลี้ยงด้วยหนอนหัวคำมะพร้าววัยที่ 6 หนอนผีเสื้อข้าวสารวัยที่ 5 และหนอนกระทู้ผักวัยที่ 5 คือ 1:1.5, 1:1.6 และ 1:1.7 ตามลำดับ โดยจำนวนแตนเบียนบราคอนทั้งเพศผู้และเพศเมียที่ได้จากการเลี้ยงด้วยหนอนทั้ง 3 ชนิดนี้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p_0.05)th_TH
dc.formatapplication/pdfen_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชth_TH
dc.rightsมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชth_TH
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)en_US
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/en_US
dc.sourceBorn digitalen_US
dc.subjectแมลงth_TH
dc.subjectหนอนth_TH
dc.subjectแมลง--การเลี้ยงth_TH
dc.titleประสิทธิภาพการเบียนของแตนเบียนบราคอน (ฺBracon hebetor Say, Hymenoptera: Braconidae) ในหนอนหัวดำมะพร้าว (Opisina arenosella Walker, Lepidoptera: Oecophoridae) หนอนผีเสื้อข้าวสาร [Corcyra cephalonica (Stainton), Lepidoptera: Galleriidae] และหนอนกระทู้ผัก [Spodoptera litura (Fabricius), Lepidoptera: Noctuidae]th_TH
dc.title.alternativeParasitization efficiency of Bracon hebertor say (Hymenoptera: Braconidae) on Coconut Black-Headed Caterpillar (Opisina arenosella Walker, Lepidoptera: Oecophoridae), Rice Moth Caterpillar [Corcyra cephalonica (Stainton), Lepidoptera: Galleriidae] and Common Cutworm Larva [Spodoptera litura (Fabricius),Lepidoptera: Noctuidaeen_US
dc.typeThesisen_US
dc.degree.nameเกษตรศาสตรมหาบัณฑิตth_TH
dc.degree.levelปริญญาโทth_TH
dc.degree.disciplineสาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์th_TH
dc.degree.grantorมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชth_TH
dc.description.abstractalternativeThis research was to study (1) an appropriate instars of Opisina arenosella Walker, Corcyra cephalonica Stainton and Spodoptera litura Fabricius larvae for parasitization by Bracon hebetor Say and the survival rate of B. hebetor Say from these host larvae, (2) the sex ratio of B. hebetor Say cultured on these lepidopterous larvae. This experimental research was divided into two experiments using Completely Randomized Design (CRD) as follows. (1) The 1st experiment comprised of 16 treatments of B. hebetor Say culture using 1st-6th instar larvae of O. arenosella Walker (treatment 1-6), 1st-5th instar larvae of C. cephalonica Stainton (treatment 7- 11) and 1st-5th instar larvae of S. litura Fabricius (treatment 12-16). Each treatment had five replications with a pair of B. hebetor Say and one lepidopterous larva per replication. (2) The 2nd experiment comprised of 3 treatments of B. hebetor Say culture using 6th instar larvae of O. arenosella Walker (treatment 1), 5th instar larvae of C. cephalonica Stainton (treatment 2) and 5th instar larvae of S. litura Fabricius (treatment 3). Each treatment had 20 replications with one mated female B. hebetor Say and one lepidopterous larva per replication. The data was analyzed with ANOVA. The differences among treatments were compared by Duncan’s Multiple Range Test (DMRT) at a confidence level of 95% The research results indicated as follows: (1) The 3rd instar to the last instar of all three species of lepidopterous larvae were appropriate for parasitization. The 6th instar O. arenosella Walker, the 5th instar C. cephalonica Stainton and S. litura Fabricius gave the highest number of survival rate of B. hebetor Say with means of 12.90, 10.94 and 9.58 larvae, respectively. The number of B. hebetor Say cultured on O. arenosella Walker was significantly different from those cultured on C. cephalonica Stainton and S. litura Fabricius (p≤0.05). (2) The sex ratio of B. hebetor Say cultured on 6th instar larvae of O. arenosella Walker, 5th instar larvae of C. cephalonica Stainton and 5th instar larvae of S. litura Fabricius, it was found that the male to female ratios were 1:1.5, 1:1.6 and 1:1.7, respectively. Both the number of male and female B. hebetor Say cultured on three different species of lepidopterous larvae were significantly different (p≤0.05).en_US
dc.contributor.coadvisorพงศ์พันธุ์ เธียรหิรัญth_TH
Appears in Collections:Agri-Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
FULLTEXT.pdfเอกสารฉบับเต็ม8.64 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons