ปัจจัยที่สามารถทำนายความผูกพันในงานของเจ้าหน้าที่อาสากู้ชีพในหน่วยบริการการแพทย์ฉุกเฉิน องค์การบริหารส่วนตำบลอำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ปัจจัยด้านคุณลักษณะ ส่วนบุคคลปัจจัยจูงใจ และปัจจัยสนับสนุนจากองค์การ 2) ระดับความผูกพันในงานของเจ้าหน้าที่อาสากู้ชีพ 3) วิเคราะห์ปัจจัยทำนายความผูกพันในงานของเจ้าหน้าที่อาสากู้ชีพในหน่วยบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ประชากรที่ศึกษา คือ เจ้าหน้าที่อาสากู้ชีพในหน่วยบริการการแพทย์ฉุกเฉิน สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย จำนวน 180 ราย เก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วย ร้อยละ ค่เฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการถดถอยเชิงพหุด้วยวิธีเพิ่มตัวแปรเป็นขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า 1) ปัจจัยคุณลักษณะส่วนบุคคล ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 41.70 ปี สถานภาพสมรส การศึกษา ระดับ ปวช /ปวส/อนุปริญญา ระยะเวลาทำงานในองค์การ นาน 1 - 5 ปี ปัจจัยจูงใจภาพรวม ทั้ง 5 ด้าน อยู่ในระดับมาก โดยมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านความสำเร็จ และต่ำสุด คือ ด้านความก้าวหน้า ปัจจัยสนับสนุนจากองค์การในการปฏิบัติงานภาพรวม ทั้ง 4 ด้าน อยู่ในระดับปานกลาง โดยมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านการบริหารและคะแนนต่ำสุด คือ ด้านงบประมาณ 2) ระดับความผูกพันในงานของเจ้าหน้าที่อาสากู้ชีพ ภาพรวมอยู่ในระดับมากโดยมีคะแนนเฉลี่ย เรียงตามลำคับ คือ ด้านการอุทิศตนในการทำงาน ด้านการให้เวลากับงาน และด้านความมุ่งมั่นทุ่มเท และ 3) ปัจจัยที่ทำนายความผูกพันในงานของเจ้าหน้าที่อาสากู้ชีพในหน่วยบริการการแพทย์ฉุกเฉินองค์การบริหารส่วนตำบล อำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย ได้แก่ ปัจจัยสนับสนุนจากองค์การด้านการบริหาร และปัจจัยจูงใจด้านความรับผิดชอบ โดยสามารถร่วมกันทำนายได้ร้อยละ 68.5 และปัจจัยสนับสนุนจากองค์การด้านการบริหาร มีอิทธิพลในการทำนาย (beta = .52) มากว่าปัจจัยจูงใจด้านความรับผิดชอบ (beta = .43)