Factors Affecting the Decision Work Abroad of Thai Laborers in the Northern Region after the COVID-19 Pandemic

Abstract

The purposes of the study were : (1) to examine the level of decision to work abroad of Thai laborers in the northern region after the COVID-19 Pandemic; (2) to compare the decision to work abroad of Thai laborers in the northern region after the COVID-19 Pandemic classified by personal factors; and (3) to analyze factors affecting the decision to work abroad of Thai laborers in the northern region after the COVID-19 Pandemic.This study was quantitative research. The population was unknown numbers of Thai laborers in the northern region aged over 20 years and used to work abroad through 17 northern provincial employment offices. The sample size was determined by using Cochran calculation formula and obtained 384 samples. The sampling method was convenience method. After data collection process, the completed questionnaires were collected at 295 questionnaires, therefore, the exact samples were 295 samples. Research instrument was a questionnaire. Statistics for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, independent sample t-test, One-way ANOVA and multiple regression. The results of this study revealed that (1) the level of decision to work abroad of Thai laborers in the northern region after the COVID-19 Pandemic was at the highest. (2) Thai laborers in the northern region who were different in educational background and expected monthly income, they were found different in the decision to work abroad after the COVID-19 Pandemic at statistically significant at 0.05 level. (3) Psychological factors including economic motivation and work abroad perception were found to have an impact on Thai laborers in the northern region after the COVID-19 Pandemic at statistically significant at 0.05 level, which together can predict the decision to work abroad of Thai laborers at 63.30 percent.

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับการตัดสินใจไปทำงานต่างประเทศของแรงงานไทยในภาคเหนือ หลังสถานการณ์โควิด-19 (2) เปรียบเทียบการตัดสินใจไปทำงานต่างประเทศของแรงงานไทยในภาคเหนือ หลังสถานการณ์โควิด-19 จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล (3) วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจไปทำงานต่างประเทศของแรงงานไทยในภาคเหนือ หลังสถานการณ์โควิด-19การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร คือแรงงานไทยในภาคเหนือที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป และเคยเดินทางไปทำงานต่างประเทศ ผ่านสำนักงานจัดหางานทั้ง 17 จังหวัดในภาคเหนือ ซึ่งไม่ทราบจำนวนที่แน่นอน กำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของคอแครน ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด จำนวน 384 คน สุ่มตัวอย่างแบบสะดวก แต่หลังจากเก็บรวบรวมข้อมูลได้แบบสอบถามสมบูรณ์ 295 ฉบับ ทำให้ขนาดตัวอย่างเป็น 295 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ และค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ ผลการศึกษาพบว่า (1) การตัดสินใจไปทำงานต่างประเทศของแรงงานไทยในภาคเหนือ หลังสถานการณ์โควิด-19 โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (2) แรงงานไทยในภาคเหนือที่มีความแตกต่าง ด้านระดับการศึกษา และรายได้ที่คาดหวังต่อเดือน พบว่ามีระดับการตัดสินใจไปทำงานต่างประเทศ หลังสถานการณ์โควิด-19 แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (3) ปัจจัยจิตวิทยา ได้แก่ แรงจูงใจทางเศรษฐกิจ และการรับรู้การทำงานต่างประเทศมีผลต่อการตัดสินใจไปทำงานต่างประเทศของแรงงานไทยในภาคเหนือ หลังสถานการณ์โควิด – 19 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 และสามารถร่วมอธิบายการผันแปรของการตัดสินใจไปทำงานต่างประเทศของแรงงานไทยในภาคเหนือ หลังสถานการณ์โควิด -19 คิดเป็นร้อยละ 63.30