ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาถึงความเป็นมา แนวคิด และทฤษฎีเกี่ยวกับเรื่องปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดาของกฎหมายมรดกประเทศไทย (2) ศึกษาถึงการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดาในกฎหมายของประเทศไทย สาธารณรัฐประชาชนจีน และสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (3) ศึกษาถึงปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา (4) เสนอแนวทางในการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมาย เกี่ยวกับการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เพื่อปรับใช้กับกรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดาการศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิจัยเอกสาร จากการศึกษาค้นคว้าจากหนังสือ บทความ เอกสารทางวิชาการ ข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต ทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ เพื่อนำมาวิเคราะห์ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดาตามกฎหมายมรดก และเสนอแนะแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายที่เกี่ยวกับการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา ให้มีประสิทธิภาพและเหมาะสม ต่อไปผลการศึกษาพบว่า (1) แนวคิดเรื่องการถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา เกิดจากบิดามารดากับบุตรมีสิทธิหน้าที่ที่จะต้องอุปการะเลี้ยงดูซึ่งกันและกัน จึงไม่ควรให้บุตรผู้กระทำการไม่สมควรได้รับมรดก (2) การถูกกำจัดมิให้รับมรดกของประเทศไทยปรากฏในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ส่วนสาธารณรัฐประชาชนจีน และสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ปรากฏในประมวลกฎหมายแพ่ง (3) สาธารณรัฐประชาชนจีนมีกฎหมายการถูกกำจัดมิให้รับมรดก กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา และการลดส่วนแบ่งมรดก กรณีบุตรไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา ส่วนสาธารณรัฐฟิลิปปินส์บุตรอาจเสียสิทธิในการรับมรดก หากบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดาโดยไม่มีเหตุอันสมควร และอาจถูกลดส่วนแบ่งมรดก แต่ประเทศไทยไม่มีกฎหมายรองรับการถูกกำจัดมิให้รับมรดก กรณีบุตรทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา และการลดส่วนแบ่งมรดก กรณีบุตรไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา (4) ควรมีการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1606 (6) วรรกแรก ให้บุตรที่ทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดาโดยไม่มีเหตุอันสมควร ถูกกำจัดมิให้ได้รับมรดก และ มาตรา 1606 (6) วรรคสอง โดยเพิ่มขอบเขตของคำว่าการทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดาว่าให้หมายความถึงกรณีที่บุตรมีเจตนาทอดทิ้งไม่อุปการะเลี้ยงดูบิดามารดา โดยปราศจากเหตุอันสมควร เป็นระยะเวลาเกินกว่า 1 ปี และต้องเป็นบุตรและบิดามารดาที่ชอบด้วยกฎหมาย