การส่งเสริมการผลิตสับปะรดตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีของเกษตรกรในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพทั่วไปและสภาพการผลิตสับปะรด 2) การปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี 3) ปัญหาและข้อเสนอแนะการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี 4) เปรียบเทียบการได้รับและความต้องการการส่งเสริมการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี และ 5) วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีและแนวทางการส่งเสริมการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีของเกษตรกร การวิจัยนี้เป็นงานวิจัยแบบสำรวจ ประชากรที่ศึกษา คือ เกษตรกรผู้ปลูกสับปะรดในพื้นที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จำนวน 5,368 ราย กำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ ทาโร ยามาเน ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.05 ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 373 ราย สุ่มตัวอย่างแบบง่าย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติพรรณนา การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาผลการวิจัย พบว่า 1) เกษตรกรส่วนใหญ่ เกษตรกรเป็นเพศชายอายุเฉลี่ย 51.17 ปี จบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย มีประสบการณ์การปลูกสับปะรดเฉลี่ย 24.1 ปี มีแรงงานในครัวเรือนเฉลี่ย 2.05 คน มีแรงงานจ้างเฉลี่ย 2.73 คน พื้นที่ปลูกสับปะรดเฉลี่ย 26.08 ไร่ รายได้จากการผลิตสับปะรด 40,841.58 บาท/ไร่ ต้นทุนการผลิตเฉลี่ย 25,791 บาทต่อไร่ เกษตรกรปลูกสับปะรดโดยใช้พันธุ์ปัตตาเวีย ส่วนมากปลูกเป็นพืชเชิงเดี่ยว จำหน่ายผลผลิตเข้าโรงงานแปรรูป 2) เกษตรกรให้ความสำคัญและมีการปฏิบัติตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี ในด้านการบันทึกข้อมูลและการตามสอบ การพักผลผลิต การขนย้ายในแปลงปลูก การเก็บรักษาและการขนส่ง ในระดับมากที่สุด แต่การปฏิบัติอยู่ในระดับปานกลาง 3) เกษตรกรมีปัญหาด้านสุขลักษณะส่วนบุคคล ในประเด็นขาดการอบรมความรู้แก่ผู้ปฏิบัติงานอย่างเหมาะสมตามหน้าที่รับผิดชอบในระดับมาก มีปัญหาน้อยที่สุดในด้านการเก็บเกี่ยวและการปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว เกษตรกรให้ข้อเสนอแนะด้านปัญหาราคาปัจจัยการผลิต ปริมาณผลผลิตที่ล้นตลาด และการป้องกันกำจัดโรคและศัตรูสับปะรด 4) เกษตรกรได้รับการส่งเสริมทุกด้านในระดับน้อย มีความต้องการการส่งเสริมด้านความรู้ในการผลิตสับปะรดตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีในระดับมากที่สุด ในประเด็นการบันทึกข้อมูลและการตามสอบ ส่วนวิธีการส่งเสริม เกษตรกรต้องการการเยี่ยมเยียนในแปลง และการทัศนศึกษาดูงานอยู่ในระดับมากที่สุด 5) แนวทางในการส่งเสริม คือ ส่งเสริมการผลิตสับปะรดตามการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดี โดยพิจารณาจากความต้องการของเกษตรกร และส่งเสริมผ่านช่องทางที่เหมาะสม ได้แก่ การใช้สื่อบุคคล สื่ออิเล็กทรอนิกส์ สื่อสิ่งพิมพ์ และการเยี่ยมเยียนในแปลง ทัศนศึกษาดูงาน และการบรรยายให้แก่เกษตรกร ตามลำดับ