การส่งเสริมผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนาของเกษตรกร อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ข้อมูลพื้นฐานเกษตรกรสภาพพื้นฐานส่วนบุคคล สังคม และเศรษฐกิจ 2) ความรู้ในการผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนา 3) ความต้องการของเกษตรกรในการส่งเสริมการผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนา 4) ปัญหาและข้อเสนอแนะของเกษตรกรเกี่ยวกับการผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนา ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ เกษตรกรผู้ผลิตข้าวนาปีที่ขึ้นทะเบียนกับกรมส่งเสริมการเกษตร ปี 2566 ในอำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น ทั้งสิ้น 11,192 ราย กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ ทาโรยามาเน่ ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.05 ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง 387 ราย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการจัดลำดับ ผลการวิจัย พบว่า 1) เกษตรกรมากกว่าครึ่งหนึ่งเป็นเพศหญิง อายุเฉลี่ย 51.41 ปี จำนวนสมาชิกในครัวเรือนเฉลี่ย 2.68 คน ส่วนใหญ่จบการศึกษาจบระดับประถมศึกษา มีแรงงานภาคการเกษตรเฉลี่ย 2.60 คน เกษตรกรส่วนใหญ่ไม่เป็นสมาชิก/กลุ่มสถาบัน เกษตรกรร้อยละ 66.4 มีอาชีพทำนาเพียงอย่างเดียว รายได้ในภาคเกษตรของครัวเรือนเฉลี่ย 31697.42 บาท/ปี เกษตรกรมีหนี้สินของครัวเรือนเฉลี่ย 105,544.44 บาท/ปี เกษตรกรมีพื้นที่ทำการเกษตรเฉลี่ย 6.28 ไร่ ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ของตนเอง เกษตรกรร้อยละ 95.6 ไม่มีประสบการณ์ในการผลิตพืชหลังฤดูทำนา เกษตรกรร้อยละ 98.4 ไม่มีประสบการณ์ในการผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนา 2) ความรู้การผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนาของเกษตรกรร้อยละ 80.1 มีความรู้อยู่ในระดับมาก เกษตรกรตอบถูก มีค่าเฉลี่ย 10.95 คะแนน 3) ความต้องการส่งเสริมของเกษตรกรในการผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนาพบว่า มีความต้องการอยู่ในระดับมากที่สุด ประเด็นความต้องการด้านส่งเสริมแบบมวลชน ผ่านสื่อออนไลน์ เว็ปไซด์ มีค่าเฉลี่ยความต้องการมากที่สุด 4) ปัญหา และข้อเสนอแนะของเกษตรกรการผลิตข้าวโพดอาหารสัตว์หลังฤดูทำนา พบว่าปัญหาอยู่ในระดับมาก และปานกลาง โดยประเด็นปัญหา ด้านการผลิตมีปัญหามากที่สุด โดยเกษตรกรมีปัญหาในการจัดหาแหล่งสินเชื่อ แหล่งเงินทุน