The Comparison of Knowledge Before and After Using the Safety, Occupational Health and Environment Manual of Silk Weavers Group in Roi Et Province

Abstract

This study aimed to (1) prepare a safety, occupational health, and environment manual, and (2) compare the knowledge of safety, occupational health and environmental practices before and after training in using the manual among silk weavers in Roi Et province. As a quasi-experimental research, the study involved reviews of principles for creating a work manual based on relevant documents and research findings. The information was used to define the structure, content, and presentation techniques; and then a Safety, Occupational Health and Environment Manual for Silk Weavers in Roi Et was prepare. Additionally, a knowledge test on safety, occupational health, and environmental practices was created and validated by three experts. The test's reliability was determined, and then a training session was provided for a sample of 35 selected silk weavers from the province using the manual and test. Data were collected and then analyzed using percentages, means, standard deviations, and paired t-tests. The results showed that: (1) The Safety, Occupational Health and Environment Manual contains six chapters: Chapter 1 – Introduction; Chapter 2 – Risks related to safety, occupational health, and environment; Chapter 3 – Measures for preventing and controlling health hazards; Chapter 4 – Chemical storage measures; Chapter 5 – Wastewater management measures; and Chapter 6 – Hazardous waste management measures. Expert evaluations indicated that the content, language, and images of the manual were rated as good to very good. The test reliability score was 0.76. (2) The average knowledge score (1–20) before training was 10.0 ± 0.4, and after training, it was 18.9 ± 0.4. The post-training knowledge score was significantly higher than the pre-training score (P = 0.05). Thus, the silk weavers can use the manual to control and prevent health hazards and reduce environmental pollution.

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) จัดทำคู่มือความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อม ในการปฏิบัติงานของกลุ่ม ผู้ประกอบอาชีพทอผ้าไหมจังหวัดร้อยเอ็ด และ 2) เปรียบเทียบความรู้ด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อม ในการปฏิบัติงานก่อนและหลังอบรมการใช้คู่มือการปฏิบัติงาน รูปแบบการศึกษาเป็นการวิจัยกึ่งทดลองโดยศึกษาหลักการจัดทำคู่มือการปฏิบัติงานจากเอกสารและงานวิจัย ที่เกี่ยวข้อง แล้วนำข้อมูลมากำหนดโครงสร้าง เนื้อหา และเทคนิคการนำเสนอที่จำเป็นและเหมาะสมเพื่อนำไปพัฒนาคู่มือ ความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อมในการปฏิบัติงานของกลุ่มผู้ประกอบอาชีพทอผ้าไหมจังหวัดร้อยเอ็ดและจัดทำแบบทดสอบความรู้ด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อมในการปฏิบัติงานก่อนและหลังการอบรมการใช้คู่มือ ตรวจคุณภาพด้านเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 คน แล้วนำแบบทดสอบความรู้ไปหาค่าความเชื่อมั่น จากนั้นจัดอบรมให้ กลุ่มตัวอย่างโดยนำคู่มือและแบบทดสอบไปเก็บข้อมูลในกลุ่มตัวอย่างที่เป็นผู้ประกอบอาชีพทอผ้าไหมจังหวัดร้อยเอ็ด ซึ่งถูกคัดเลือกแบบเจาะจงและมีจำนวน 35 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การทดสอบทีแบบจับคู่ ผลการศึกษาพบว่า 1) คู่มือความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสิ่งแวดล้อม แบ่งเป็น 6 บท ได้แก่ บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 ความเสี่ยงด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัยและสิ่งแวดล้อมในการปฏิบัติงาน บทที่ 3 มาตรการป้องกันและควบคุมอันตราย ต่อสุขภาพ บทที่ 4 มาตรการด้านการจัดเก็บสารเคมี บทที่ 5 มาตรการด้านการจัดการน้ำเสียหลังการใช้งาน และบทที่ 6 มาตรการการจัดการขยะอันตราย ผลการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญพบว่า ด้านเนื้อหา ภาษา และรูปภาพอยู่ในเกณฑ์ดีถึงดีมาก และ ผลการทดสอบค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบคือ 0.76 และ 2) ผลการวัดระดับความรู้ในการปฏิบัติงานพบว่า ค่าเฉลี่ยและ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนความรู้ก่อนอบรมคือ 10.0±0.4 คะแนนและคะแนนความรู้หลังอบรมคือ18.9 ±0.4 คะแนน ซึ่งคะแนนความรู้หลังอบรมสูงกว่าคะแนนความรู้ก่อนอบรมการใช้คู่มือ และเมื่อเปรียบเทียบคะแนนความรู้ก่อนและหลังอบรม การใช้คู่มือพบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ดังนั้นกลุ่มทอผ้าไหมสามารถนำคู่มือไปใช้ในการปฏิบัติงานเพื่อควบคุมป้องกันอันตรายต่อสุขภาพและลดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมได้