การพัฒนารูปแบบการบริหารความเสี่ยงในงานการพยาบาลผ่าตัดโรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ จังหวัดอุบลราชธานี

Abstract

การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารความเสี่ยงในงานการพยาบาลผ่าตัด โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ จังหวัดอุบลราชธานี กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในแผนกงานห้องผ่าตัด จำนวน 12 คน การวิจัยแบ่งเป็น 3 ระยะ คือ 1) ระยะศึกษาสถานการณ์และปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนารูปแบบการบริหารความเสี่ยงในงานการพยาบาลผ่าตัด โดยการสัมภาษณ์เจาะลึกและสนทนากลุ่ม 2) ระยะพัฒนารูปแบบการบริหารความเสี่ยงในงานการพยาบาลผ่าตัด โดยนำผลจากการศึกษาสถานการณ์ในระยะที่ 1 มากำหนดประเด็นในการพัฒนารูปแบบ เมื่อได้รูปแบบที่สมาชิกพึงพอใจแล้ว จงนำรูปแบบที่พัฒนานี้ไปทดลองใช้ในหน่วยงานนำร่อง และ 3) ระยะประเมินผลการปฎิบัติงานตามรูปแบบที่พัฒนาขึ้นโดยการประเมินความพึงพอใจต่อรูปแบบของพยาบาลวิชาชีพห้องผ่าตัด และผู้ที่เกี่ยวข้องกับงานการพยาบาลผ่าตัดหลังการดำเนินการตามรูปแบบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์เนี้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยที่มีผลต่อการบริหารความเสี่ยงในงานการพยาบาลผ่าตัดของพยาบาลวิชาชีพห้องผ่าตัด ได้แก่ (1) ความรู้ความเข้าใจ (2) ความตระหนักและทัศนคติต่อการปฎิบัติตามกระบวนการ บริหารความเสี่ยง (3) การสื่อสารในทีมผ่าตัด (4) บทบาทของคณะกรรมการบริหารความเสี่ยง และ (5) การทบทวนการจัดการความเสี่ยงที่เหมาะสมในการควบคุมและป้องกันความเสี่ยงในความเสี่ยง 2) รูปแบบการบริหารความเสี่ยงในงานการพยาบาลผ่าตัดของพยาบาลวิชาชีพห้องผ่าตัด ประกอบด้วย (1) การทำงานแบบมีส่วนร่วมในรูปแบบคณะกรรมการบริหารความเสี่ยง (2) การกำหนดวัตถุประสงค์ (3) การกำหนดแนวทางการสื่อสารทีมผ่าตัด (4) การให้ความรู้และกระตุ้นให้พยาบาลห้องผ่าตัดมีความรู้ มีทัศนคติ และความตระหนักในเรื่องการบริหารความเสี่ยง และ (5) การทบทวนแนวปฏิบัติเพื่อป้องกันความเสี่ยงที่สำคัญในขณะให้การพยาบาลผ่าตัด คือ การผ่าตัดผิดคน ผิดตำแหน่ง ผิดประเภทและการลืมสิ่งตกค้างในร่างกายผู้ป่วยผ่าตัด 3) การประเมินผล หลังการใช้รูปแบบ พบว่า ผู้ป่วยได้รับความปลอดภัยไม่มีอุบัติการณ์ความเสี่ยงเรื่องการผ่าตัดผิดคน ผิดตำแหน่ง ผิดประเภท และการลืมสิ่งตกค้างในร่างกายผู้ป่วยผ่าตัดและพยาบาลวิชาชีพห้องผ่าตัด และผู้ที่เกี่ยวข้องกับงานการพยาบาลผ่าตัดส่วนใหญ่มีความพึงพอใจต่อรูปแบบ