ความพร้อมของพยาบาลสู่ความเป็นเลิศระดับสากลในองค์การพยาบาล โรงเรียนพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความพร้อมของพยาบาลสู่ความเป็นเลิศ ระดับสากลในองค์การพยาบาล โรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร และ (2) เสนอแนวทางการ พัฒนาความพร้อมของพยาบาลสู่ความเป็นเสิศระดับสากลในองค์การพยาบาล กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็นพยาบาลวิชาชีพ จำนวน 440 คน ประกอบด้วยหัวหน้าหอผู้ป่วย จำนวน 121 คน โดยศึกษาจากประชากร และพยาบาลระดับปฏิบัติ คัดเลือกโดยการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น จำนวน 319 เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสอบถาม มี 3 ตอน ได้แก่ 1) ข้อมูลส่วนบุคคล 2) ระดับความพร้อมของพยาบาลสู่ความเป็นเลิศระดับสากลในองค์การพยาบาล และ 3) แนวทางในการพัฒนาความพร้อมสู่ความเป็นเลิศระดับสากล แบบสอบถามผู้วิจัยพัฒนาขึ้นเองผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ 5 ท่าน ได้ค่าดัชนีความ ตรงตามเนื้อหาทั้งฉบับ เท่ากับ 0.80 และความเที่ยงของแบบสอบถามมีค่าสัมประสิทธิ์อัลฟ่าของครอบบาค เท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลส่วนบุคคลและความพร้อมของพยาบาล ด้วยสถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า (1) ความพร้อมของพยาบาลสู่ความเป็นเลิศระดับสากลในองค์การพยาบาล โรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ในภาพรวมอยู่ในระดับสูง (M = 3.93, SD = .49) เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า มีความพร้อมระดับสูง สามอันดับแรก ได้แก่ ภาพลักษณ์ของการพยาบาล (M = 4.22, SD = .57) การพัฒนาวิชาชีพ (M = 4.20, SD = .57) และสัมพันธ์ภาพระหว่างสหวิชาชีพ (M = 4.09, SD = .56) ส่วนด้าน นโยบายและการจัดโปรแกรมสำหรับบุคลากรอยู่ในระดับปานกลาง (M = 3.46, SD = .68) และ (2) แนวทาง สำคัญในการพัฒนาความพร้อมสู่ความเป็นอิสระกับสากลในองค์การพยาบาล โรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่ง คือ การพัฒนาความสามารถทางกายภาพการสื่อสารในระดับสากล และการเป็นองค์การเรียนรู้สู่สากล