ความสัมพันธ์ระหว่างการเติบโตทางเศรษฐกิจกับตัวแปรทางการเงิน

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาพรวมการเคลื่อนไหวของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศและตัวแปรทางการเงิน ได้แก่ ปริมาณเงินในความหมายกว้าง อัตราดอกเบี้ยนโยบาย และดัชนีราคาผู้บริโภค 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศกับตัวแปรทางการเงินดังกล่าว การศึกษานี้ใช้ข้อมูลทุติยภูมิอนุกรมเวลารายไตรมาสตั้งแต่ไตรมาสที่ 1 พ.ศ.2545 ถึงไตรมาสที่ 4 พ.ศ. 2555 รวมข้อมูลทั้งหมด 44 ไตรมาส โดยใช้แบบจำลอง Vector Auto Regressive (VAR) การศึกษานี้ใช้เครื่องมือทางเศรษฐมิติในการทดสอบความนิ่งของข้อมูล การทดสอบความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยาว โดยวิธี Johansen (1988) และการทดสอบความเป็นเหตุเป็นผล ผลการศึกษาพบว่า 1) การเคลื่อนไหวของตัวแปรที่นำมาศึกษา ได้แก่ ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ ปริมาณเงินในความหมายกว้าง และดัชนีราคาผู้บริโภคมีทิศทางการปรับตัวเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ส่วนอัตราดอกเบี้ยนโยบายมีทิศทางการปรับตัวตามการใช้นโยบายการเงินของธนาคารแห่งประเทศไทย 2) ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศและตัวแปรทางการเงินที่นำมาศึกษาทั้งหมดมีความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพระยะยาว นอกจากนี้การทดสอบความเป็นเหตุเป็นผลระหว่างตัวแปรทีละคู่ พบว่าดัชนีราคาผู้บริโภคที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของอัตราดอกเบี้ยนโยบายที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ในช่วงเวลาที่ทำการศึกษานี้ อย่างไรก็ตามกลับไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างการเติบโตทางเศรษฐกิจกับตัวแปรทางการเงิน คือ ปริมาณเงินในความหมายกว้าง อัตราดอกเบี้ยนโยบาย และดัชนีราคาผู้บริโภคอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากในทางทฤษฎีแม้ตัวแปรทางการเงินจะส่งผลต่อการการเติบโตทางเศรษฐกิจอยู่บ้าง แต่เป็นการส่งผ่านตัวแปรไปยังภาคเศรษฐกิจจริง และเชื่อมโยงไปที่การเติบโตทางเศรษฐกิจอีกทีหนึ่ง ซึ่งผลดังกล่าวไม่ชัดเจนนัก ดังนั้นนโยบายการเงินจึงควรให้น้ำหนักกับการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจมากกว่าเรื่องการขยายตัวทางเศรษฐกิจ