Please use this identifier to cite or link to this item:
https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/3430Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.advisor | เบญจมาศ อยู่ประเสริฐ, อาจารย์ที่ปรึกษา | th_TH |
| dc.contributor.advisor | สินีนุช ครุฑเมือง แสนเสริม, อาจารย์ที่ปรึกษา | th_TH |
| dc.contributor.author | พรสวรรค์ นิลสนธิ, 2522- | - |
| dc.contributor.other | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สำนักบัณฑิตศึกษา | th_TH |
| dc.date.accessioned | 2023-02-17T07:17:29Z | - |
| dc.date.available | 2023-02-17T07:17:29Z | - |
| dc.date.issued | 2557 | - |
| dc.identifier.uri | https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/3430 | - |
| dc.description | วิทยานิพนธ์ (กษ.ม. (ส่งเสริมการเกษตร))--มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2557 | th_TH |
| dc.description.abstract | การการวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกร 2) ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการผลิตหอมแดงของเกษตรกร 3) สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกร 4) ความต้องการการส่งเสริมของเกษตรกร 5) ปัญหาและข้อเสนอแนะของเกษตรกร ประชากรที่ศึกษา คือเกษตรกรผู้ปลูกหอมแดง ในอำเภอหนองหงส์ จังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน 563 คน ขนาดกลุ่มตัวอย่างจำนวน 234 คน ทำการสุ่มตัวอย่างแบบง่ายด้วยการจับฉลาก เครื่องมือที่ใช้คือแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการจัดอันดับ รอบครัวเฉลี่ย 4.73 คน เกือบทั้งหมดมีอาชีพทานา มีประสบการณ์ในการผลิตหอมแดงเฉลี่ย 14.01 ปี สื่อในหมู่บ้านที่มีคือหอกระจายข่าว สื่อในครอบครัวที่มีคือโทรทัศน์ มีการรับรู้ข่าวสารจากสื่อบุคคลมากที่สุด โดยรับจากเพื่อนบ้าน จำนวนแรงงานในครอบครัวเฉลี่ย 2.83 คน ลักษณะการถือครองที่ดินส่วนใหญ่เป็นของตนเอง ทีั่งหมด พื้นที่ปลูกหอมแดงเฉลี่ย 1.21 ไร่ ผลผลิตเฉลี่ย 1,976.92 กิโลกรัมต่อไร่ รายได้จากการขายเฉลี่ย 25,282.05 บาท (2) เกษตรกรมีความรู้มากที่สุดในเรื่อง การปลูกหอมแดงในฤดูร้อน จะมีระยะเก็บเกี่ยวที่เร็วกว่าการปลูกในฤดูหนาว ซึ่งอากาศร้อนจะทำให้หอมแก่เร็วขึ้น ส่วนเรื่องที่มีความรู้น้อยที่สุด คือการเตรียมดินไม่ควรไถพรวนดินละเอียดมากก่อนปลูก (3) เกษตรกรเกือบทั้งหมดเพาะพันธุ์หุอมแดงเอง ปลูกหอมแดงด้วยหัวพันธุ์ ใช้น้าจากน้ำฝน และมีการตากดิน โดยตากดินเฉลี่ย 9.51 วันทั้งหมดมีการปรับปรุงดินก่อนปลูก ปุ๋ยเคมีที่ใช้มากที่สุดคือสูตร 15 - 15 - 15 มีการจ้างแรงงานเก็บเกี่ยวเฉลี่ย 5.52 คน ส่วนใหญ่จะขายเมื่อหอมแดงแห้งมัดได้ มากกว่าครึ่งขายหอมแดงแบบคละขนาด ส่วนใหญ่จะขายให้กับพ่อค้าเร่ (4) ความต้องการการส่งเสริมด้านความรู้ในการปลูกมากที่สุดคือประเด็นการผลิตให้ได้คุณภาพ รองลงมาคือประเด็นข่าวสารการตลาด สำหรับความต้องการการส่งเสริมด้านเทคนิควิธีการส่งเสริมมากที่สุดคือการฝึกอบรม รองลงมาคือการเยี่ยมเกษตรกรในไร่นา ส่วนความต้องการการส่งเสริมด้านการสนับสนุนการผลิตและการตลาดมากที่สุดคือการประสานงานกับผู้ซื้อ รองลงมาคือการประกันราคาผลผลิต (5) เกษตรกรเกือบทั้งหมดมีปัญหาในประเด็นราคาจำหน่ายผลผลิตตกต่า โดยมีข้อเสนอแนะคือควรมีตลาดกลางในการจำหน่าย | th_TH |
| dc.format | application/pdf | en_US |
| dc.language.iso | th | en_US |
| dc.publisher | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช | th_TH |
| dc.relation.uri | https://www.doi.org/10.14457/STOU.the.2014.13 | - |
| dc.rights | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช | th_TH |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) | en_US |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | en_US |
| dc.source | Born digital | en_US |
| dc.subject | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาส่งเสริมการเกษตร --วิทยานิพนธ์ | th_TH |
| dc.subject | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์ --วิทยานิพนธ์ | th_TH |
| dc.subject | หอมแดง--การผลิต | th_TH |
| dc.subject | การส่งเสริมการเกษตร | th_TH |
| dc.title | การผลิตหอมแดงและความต้องการการส่งเสริมของเกษตรกรในอำเภอหนองหงส์ จังหวัดบุรีรัมย์ | th_TH |
| dc.title.alternative | Shallot production and extension needs of farmers in Nong Hong District of Buri Ram Province | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.identifier.DOI | 10.14457/STOU.the.2014.13 | - |
| dc.degree.name | เกษตรศาสตรมหาบัณฑิต | th_TH |
| dc.degree.level | ปริญญาโท | th_TH |
| dc.degree.discipline | สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์ | th_TH |
| dc.degree.grantor | มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช | th_TH |
| dc.description.abstractalternative | The objectives of this study were to study 1) fundamental social and economic state of shallot farmers in Nong Hong District of Buri Ram Province; 2) their knowledge and understanding of shallot production; 3) the state of their shallot production; 4) their need for shallot production extension; and 5) their problems and suggestions on shallot production. The population in this study was 563 shallot farmers in Nong Hong District of Buri Ram Province. The 234 samples were selected by drawing lots which was simple random sampling methodology. The data were collected by interview form. The statistical methodology used to analyze the data was frequency, percentage, minimum value, maximum value, mean, standard deviation, and ranking. The findings of this study were as follows: (1) the average age of the studied shallot farmers was 52.76. They were educated at lower primary level. Their average number of household members was 4.73 persons. Almost all of them were rice farmers. The average period of their experience in shallot production was 14.01 years. The mass media in their village was broadcasting tower and in their family was television, but they had received agricultural information from their neighbors who were personal media most. Their average number of household labor was 2.83 persons. They mostly grew shallots on their own land only. Their average shallot cultivating area was 1.21 rai. Their average produce was 1,976.92 kg./rai. Their average income deriving from selling shallots was 25,282.05 Baht. (2) the studied shallot farmers had knowledge of shallot raising at the highest level. They had known that shallots which were grown in hot season could be harvested sooner than the shallots which were grown in cool season because the growth rate of shallots was affected by hot weather to grow sooner than usual, while their knowledge at the lowest level was soil preparation, they rarely knew that the earth should be plowed only roughly/not too finely before cultivating. (3) almost all of the studied farmers bred shallot tribes themselves. All of them grew shallots by using shallot tribe tubers. Their water supply was from the rain only, and the earth had to be dried out in the sunshine, at average 9.51 days. All of them fertilized the soil before growing. They applied chemical fertilizer in 15-15-15 formula most. Their average number of hired labor in harvesting their produce was 5.52 persons. They mostly sold their produce when their shallots were dry enough to be bound in small groups. More than a half of them sold their shallots in mixed size, and they mostly sold their produce to traveling merchants. (4) the studied shallot farmers needed the extension of shallot production in 3 aspects as follows: In the aspect of knowledge of shallot raising, they needed to know how to produce good quality shallots and to receive marketing information; in the aspect of shallot production techniques, they needed to be trained and visited at their farm; and in the aspect of shallot production support and marketing, they needed to coordinate with their customers and needed a guarantee of shallot selling price. And (5) almost all of the studied shallot farmers had problems on the falling of shallot selling price, and they suggested that there should have been central markets for shallot distributing. | en_US |
| Appears in Collections: | Agri-Theses | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| 148071.pdf | เอกสารฉบับเต็ม | 12.76 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
