ปัญหาการจัดเก็บภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาของคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคลตามประมวลรัษฎากร

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา แนวคิดและเจตนารมณ์ของกฎหมายภาษีอากร เกี่ยวกับการกำหนดให้มีหน่วยภาษีในชื่อคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล วิเคราะห์และรวบรวมปัญหาเกี่ยวกับการจัดตั้งและการจัดเก็บภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาของคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล ว่ามีปัญหาการดำเนินการอย่างไร กับเสนอแนะแนวทางในการแก้ไขปัญหาการจัดตั้งและการจัดเก็บภาษีเงินได้ดังกล่าว การศึกษาค้นคว้านี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ด้วยวิธีการวิจัยเอกสาร (Documentary Research) จากหนังสือ ตำรา บทความ คำสั่ง แนวปฏิบัติ แนววินิจฉัยของกรมสรพากร วิทยานิพนธ์ รายงานวิจัยต่าง ๆ ตลอดจนกรณีศึกษาที่เกิดขึ้นจริงในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่กรมสรรพากร เพื่อรวบรวมแนวคิด ทฤษฎีมาวิเคราะห์ทำความเข้าใจ รวมทั้งสรุป หาข้อเสนอแนะต่อไป ผลการศึกษาพบว่า ควรแก้ไขประมวลรัษฎากรในหมวดภาษีเงินได้โดยเพิ่มคำนิยามของคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคลในมาตรา 39 แก้ไขมาตรา 42 (14) ให้สอดคล้องกับคำนิยาม เพื่อแยกความคิดในความหมายของห้างหุ้นส่วนสามัญและคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคลได้ชัดเจนยิ่งขึ้น และจัดทำคู่มือภาษีที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับคณะบุคคลทั้งหมด เช่น ความหมาย วัตถุประสงค์การจัดตั้ง กำหนดประเภทเงินได้ ความแตกต่างของสิทธิประโยชน์ทางภาษี เพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจให้แก่ผู้เสียภาษีและเจ้าพนักงานในการปฏิบัติหน้าที่จัดเก็บภาษีอากร ส่งผลต่อการจัดเก็บภาษีอากรของรัฐได้ตามเป้าหมาย อันเป็นลักษณะที่ดีของภาษีอากรตามหลักความแน่นอน หลักความประหยัด หลักการอำนวยรายได้ หลักประสิทธิภาพในการบริหาร และหลักความเป็นธรรม