การใช้อำนาจของผู้บริหารท้องถิ่นในการออกคำสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่งในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบทั่วไป

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระ เรื่อง การใช้อำนาจของผู้บริหารท้องถิ่นในการออกคำสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่งในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบทั่วไปนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎี เกี่ยวกับการกระจายอำนาจ การปกครองท้องถิ่น การเลือกตั้งผู้บริหารท้องถิ่นโดยตรง การจัดตั้งคณะผู้บริหารท้องถิ่น และหลักการใช้อานาจทางปกครองของฝ่ายปกครอง (2) ศึกษากฎหมายจัดตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบทั่วไปและกฎหมายวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง (3) ศึกษาวิเคราะห์คำพิพากษาศาลปกครองที่วินิจฉัยเกี่ยวกับการใช้อำนาจของผู้บริหารท้องถิ่นในการออกคำสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่ง (4) หาแนวทางการแก้ไขปัญหาการใช้อำนาจของผู้บริหารท้องถิ่นในการออกคำสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่ง การศึกษาค้นคว้าอิสระฉบับนี้ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการวิจัยเอกสารโดยจะศึกษาค้นคว้ารวบรวมข้อมูลจากแหล่งต่าง ๆ ได้แก่ กฎหมาย ตำรา วิทยานิพนธ์ บทความทางวิชาการ และแนวคำพิพากษาของศาลปกครองที่เกี่ยวข้องกับการใช้อำนาจสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่ง และที่เกี่ยวข้องกับวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง ผลการศึกษาพบว่า (1) การใช้อำนาจของผู้บริหารท้องถิ่นที่ออกคำสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่งเป็นการใช้อำนาจทางการเมืองท้องถิ่น และขาดลักษณะที่จะเป็นคำสั่งทางปกครอง (2) การวินิจฉัยให้การใช้อำนาจของผู้บริหารท้องถิ่นที่ออกคำสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่งเป็นคำสั่งทางปกครองตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 ไม่สอดคล้องกับหลักการของกฎหมายปกครองที่มุ่งตรวจสอบดุลยภาพระหว่างการคุ้มครองสิทธิเสรีภาพประชาชนและการรักษาผลประโยชน์ส่วนรวมจากการใช้อำนาจทางปกครอง แนวทางในการแก้ไขปัญหามีดังนี้ (1) ศาลปกครองควรวินิจฉัยให้การใช้อำนาจของผู้บริหารท้องถิ่นที่ออกคำสั่งให้รองผู้บริหารท้องถิ่นพ้นจากตำแหน่งเป็นการใช้อำนาจทางการเมือง หรือ (2) ตราพระราชกฤษฎีกาตามมาตรา 4 วรรคสอง ของพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 ยกเว้นไม่ให้นำพระราชบัญญัติฉบับนี้ไปใช้บังคับกับการใช้อำนาจออกคำสั่งดังกล่าวนี้ เพื่อให้เกิดความชัดเจน