แนวความคิดเรื่องสิทธิผู้ต้องขังตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาสาระสำคัญของสิทธิผู้ต้องขังตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 (2) ศึกษาปัญหาอุปสรรคเกี่ยวกับสิทธิของผู้ต้องขัง (3) เสนอแนะแนวทางการปรับปรุงแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับสิทธิของผู้ต้องขัง ผลการวิจัยพบว่า (1) สาระสำคัญของรัฐธรรมนูญเกี่ยวกับสิทธิผู้ต้องขัง ได้แก่ การบัญญัติรับรองการปฏิบัติต่อผู้ต้องขังในประเทศไทยมีความสอดคล้องตามข้อกำหนดมาตรฐานขั้นตํ่าของสหประชาชาติเป็นส่วนใหญ่ (2) ปัญหา อุปสรรคเกี่ยวกับสิทธิผู้ต้องขัง ไต้แก่ การปฏิบัติต่อผู้ต้องขัง และกฎหมายราชทัณฑ์มุ่งที่จะบัญญัติหน้าที่ของผู้ต้องขังมากกว่าสิทธิของผู้ต้องขังการลงโทษทางวินัยแก่ผู้ต้องขังมิได้มีการกำหนดมาตรฐาน และวิธีการลงโทษไว้โดยชัดแจัง และไม่ได้แยกแยะการทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงกับการทำผิดวินัยอย่างไม่ร้ายแรงไว้การให้เจ้าพนักงานใช้ดุลยพินิจลงโทษ การจำแนกลักษณะผู้ต้องขัง และการใช้เครี่องพันธนาการ ตรวนขนาดใหญ่และ การลงโทษเฆี่ยน การขังในห้องมืด ปัญหาด้านงบประมาณ ปัญหาด้านบุคลากร ด้านการแพทย์ปัญหาด้านอาคารสถานที่ ปัญหาการขาดการควบคุม การใช้อำนาจของเจ้าพนักงานหรือศาลโดยองค์กรภายนอก (3) ข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหา คือ รัฐต้องให้การสนับสนูนด้านงบประมาณเพิ่มขึ้น พัฒนาเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ให้มีคุณภาพ ให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการยุติธรรมและปรับปรุงระบบการประเมินผลเรือนจำให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น