ผลการใช้รูปแบบการจัดการความขัดแย้งระหว่างพยาบาลและผู้ใช้บริการโรงพยาบาลบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ

Abstract

การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความพึงพอใจของผู้จัดการความขัดแย้งต่อการใช้รูปแบบการจัดการความขัดแย้งระหว่างพยาบาลและผู้ใช้บริการ โรงพยาบาลบึงกาฬ และ (2) เปรียบเทียบความพึงพอใจของผู้จัดการความขัดแย้งก่อนและหลังการทดลองใช้รูปแบบการจัดการความขัดแย้งฯ ประชากร เป็นผู้จัดการความขัดแย้งโรงพยาบาลบึงกาฬ จำนวน 23 คน ประกอบด้วย หัวหน้ากลุ่มงานด้านการพยาบาลทุกแผนก หัวหน้าหน่วยงาน หัวหน้าทีมหรือคลินิกหรือเวร และพยาบาลเวร ตรวจการนอกเวลาราชการ เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ 1) รูปแบบการจัดการความขัดแย้ง และคู่มือการใช้รูปแบบการจัดการความขัดแย้งระหว่างพยาบาลและผู้ใช้บริการ 2) แบบสอบถามความพึงพอใจของผู้จัดการความขัดแย้งต่อรูปแบบการจัดการความขัดแย้ง เครื่องมือผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา โดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน มีค่าความตรงเชิงเนื้อหา อยู่ระหว่าง 0.8-1.0 ตรวจสอบความเที่ยง มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคเท่ากับ 0.94 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติพรรณนา (ความถี่ ร้อยละค่ามัธยฐาน และค่าพิสัย) และวิเคราะห์เปรียบเทียบโดยใช้สถิติวิลคอกซัน ซายน์แรงส์เทสต์ ผลการวิจัย พบว่า 1) ค่ามัธยฐานความพึงพอโดยรวมของผู้จัดการความขัดแย้งต่อรูปแบบ การจัดความขัดแย้งก่อนและหลังการทดลองใช้รูปแบบอยู่ในระดับสูงมาก และ 2) ความพึงพอใจของผู้จัดการความขัดแย้งต่อรูปแบบการจัดการความขัดแย้งฯ หลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05