ความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากร กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน (2) เปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรกรมพินิจ และคุ้มครองเด็กและเยาวชนจำแนกตามประเภทบุคลากรของรัฐ (3) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความ ผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน และ (4) ศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะแนวทางในการเสริมสร้างความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรกรมพินิจและ คุ้มครองเด็กและเยาวชน ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ บุคลากรของกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและ เยาวชน จำนวน 3,835 คน กลุ่มตัวอย่าง เป็นตัวแทนของบุคลากร จำนวน 363 คน ใช้แบบสอบถาม เป็นเครื่องมือในการวิจัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วน เบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุ ผลการวิจัยพบว่า (1) บุคลากรของกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน มีความ ผูกพันต่อองค์กรในระดับมาก (2) ข้าราชการ กับ ลูกจ้างประจำ และลูกจ้างประจำ กับ พนักงาน ราชการ มีความผูกพันต่อองค์กรแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 ส่วนพนักงานราชการ กับ ข้าราชการ มีความผูกพันต่อองค์กรไม่แตกต่างกัน (3) ปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์กรมาก ที่สุด ได้แก่ ความรู้สึกว่าตนเองมีความสำคัญต่อองค์กร รองลงมา ได้แก่ ผลป้อนกลับของงาน และ ทัศนคติของกลุ่มทำงาน (4) ปัญหา อุปสรรคในการเสริมสร้างความผูกพันต่อองค์กร ได้แก่ ทัศนคติของ กลุ่มทำงานที่มีผลต่อองค์กร การปฏิบัติตัวของผู้บังคับบัญชา และความก้าวหน้าในการทำงาน ข้อเสนอแนะแนวทางในการเสริมสร้างความผูกพันต่อองค์กร ได้แก่ องค์การควรส่งเสริมการให้ ความสำคัญกับบุคลากร รวมทั้งการบริหารผลการปฏิบัติงาน ควรมีการสร้างทัศนคติที่ดีต่อองค์กร และส่งเสริมโอกาสความก้าวหน้าในงานของบุคลากร