ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการป้องกันปัญหายาเสพติดของอำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับความสำเร็จในการป้องกันปัญหายาเสพติดของอำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร (2) ศึกษาระดับความรู้ ความเข้าใจของประชาชนเกี่ยวกับการป้องกันปัญหายาเสพติดของอำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร (3) ศึกษาปัจจัยทางสังคมและปัจจัยด้านดำเนินงานที่มีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในการป้องกันปัญหายาเสพติดของอำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษา คือ ประชาชนในอำเภอ คำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธรที่เกี่ยวข้องและเป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับการป้องกันยาเสพติดโดยตรง ประกอบด้วย ผู้ใหญ่บ้าน กรรมการหมู่บ้าน ผู้ปกครอง และเยาวชนกลุ่มเสี่ยงของ 115 หมู่บ้าน จำนวน ทั้งสิ้น 3,515 คน คำนวนขนาดตัวอย่างจากสูตรของทาโร่ ยามาเน่ ได้จำนวน 575 คน สุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ แบ่งสัดส่วน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบ เพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า (1) ระดับความสำเร็จในการป้องกันปัญหายาเสพติดของอำเภอ คำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร มีความคิดเห็นโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (2) ระดับความคิดเห็นของความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับการป้องกันปัญหายาเสพติดของอำเภอคำเขื่อนแก้วโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายกลุ่มเป้าหมายพบว่า กลุ่มผู้ปกครองอยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ เยาวชนกลุ่มเสี่ยง ผู้ใหญ่บ้าน และกรรมการหมู่บ้าน ตามลำดับ และ (3) ปัจจัยทางด้านสังคม ได้แก่ การมีความรู้เกี่ยวกับยาเสพติด การกำหนดแนวทางในการป้องกันปัญหายาเสพติด และการดำเนินกิจกรรมการป้องกันยาเสพติดมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความส าเร็จในการป้องกันปัญหายาเสพติดของอำเภอคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05