การวิเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับการเรียนแบบร่วมมือ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาลักษณะทั่วไปโดยภาพรวมของงานวิจัยที่ เกี่ยวข้องกับการเรียนแบบร่วมมือระหว่างปี พ.ศ.2535-2545 ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ และมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช (2) ศึกษาลักษณะของ งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการเรียนแบบร่วมมือจำแนกตามเนื้อหาวิชาที่ใช้ในการจัดการเรียนการสอน งานวิจัยที่ศึกษา คือ วิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวข้องกับการเรียนแบบร่วมมือ ระหว่าง พ.ศ. 2535 – 2545 ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ และ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช จำนวน 58 เรื่อง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวิเคราะห์ วิทยานิพนธ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ และการวิเคราะห์ เนื้อหา ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) งานวิจัยส่วนใหญ่เป็นของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 32 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 55.17 เป็นวิทยานิพนธ์ที่ได้รับอนุมัติให้สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2543 จำนวน 11 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 18.97 ส่วนใหญ่ศึกษาตัวแปร 2 ตัวแปร จำนวน 39 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 67.24 เนื้อหาวิชาที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นวิชาคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย และสังคม ศึกษา จำนวน 13, 11, 11, 10 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 22.41, 18.97, 18.97 และ 17.24 ตามลำดับ งานวิจัยส่วนใหญ่ไม่ระบุเทคนิคการเรียนแบบร่วมมือที่ใช้ จำนวน 30 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 51.72 เป็นการวิจัยเชิงทดลองทั้งหมด 58 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 100 ใช้กลุ่มตัวอย่าง 60 – 100 คน จำนวน 26 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 44.83 ใช้กลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 44 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 75.86 ส่วนใหญ่เป็นงานวิจัยกับนักเรียนในระดับมัธยมศึกษา จำนวน 31 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 53.45 ใช้ แบบทดสอบเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล จำนวน 56 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 96.55 ใช้สถิติ ในการทดสอบค่าทีในการวิเคราะห์ข้อมูล จำนวน 45 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 77.58 (2) ลักษณะของ งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการเรียนแบบร่วมมือจำแนกตามเนื้อหาที่ใช้ในการจัดการเรียนการสอน มีความสอดคล้องกับลักษณะทั่วไปโดยภาพรวม