ปัจจัยที่มีผลต่อการธำรงอยู่ของแพทย์และทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับการธารงอยู่ของแพทย์และทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนใน ประเทศไทย (2) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยเกี่ยวกับงาน ระดับความพึงพอใจในงาน และระดับความฝังติดในงาน ของแพทย์ และทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย (3) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยเกี่ยวกับงาน ความพึงพอใจในงาน และความ ฝังติดในงาน ที่มีผลต่อการธารงอยู่ของแพทย์และทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย และ (4) เสนอแนะแนวทาง เพื่อเพิ่มระดับการธารงอยู่ของแพทย์และทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากร คือ แพทย์และทันตแพทย์ในโรงพยาบาลเอกชนทั่วประเทศไทย จำนวน 7,082 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามสูตรของทาโร ยามาเน่ ด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นได้ 140 คน เป็นแพทย์ 103 คน ทันตแพทย์ 37 คน เครื่องมือในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์ ถดถอยเชิงเส้นแบบพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า (1) ระดับการธารงอยู่ของแพทย์และทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย โดยรวมอยู่ ในระดับมาก (2) ปัจจัยส่วนบุคคล ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุระหว่าง 31-40 ปี อาชีพแพทย์ การศึกษาระดับปริญญาตรี แพทย์มี ความถนัดเฉพาะทางด้านเวชปฏิบัติทั่วไปและด้านอายุรศาสตร์ ส่วนทันตแพทย์มีความถนัดเฉพาะทางด้านทันตกรรมทั่วไป สถานภาพสมรส มีบุตรจำนวน 2 คน ด้านปัจจัยเกี่ยวกับงาน ส่วนใหญ่มีประสบการณ์ทำงาน 0-5 ปี อายุการทำงานที่โรงพยาบาล ปัจจุบันอยู่ในช่วง 0-5 ปี เป็นแพทย์/ทันตแพทย์ประจำ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 100,001-150,000 บาท มีสวัสดิการสิทธิ รักษาพยาบาลฟรี/ราคาพิเศษ จำนวนชั่วโมงทำงาน 41-50 ชั่วโมง/สัปดาห์ วันหยุด 2 วัน/สัปดาห์ ทำงานในโรงพยาบาลขนาด 100-199 เตียง โรงพยาบาลอยู่ในภาคใต้ มีภูมิลำเนากับที่ตั้งของโรงพยาบาลในจังหวัดเดียวกัน ด้านระดับความพึงพอใจในงาน และระดับความฝังติดในงาน อยู่ในระดับมาก (3) ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ อาชีพ สถานภาพ จำนวนบุตร และปัจจัย เกี่ยวกับการทำงาน ได้แก่ ประสบการณ์ทำงาน ภูมิลำเนาที่อาศัยกับที่ตั้งของโรงพยาบาล มีผลต่อระดับการธำรงอยู่ของแพทย์และ ทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนปัจจัยความฝังติดในงานด้านการเสีย ประโยชน์ในองค์การ ด้านความเข้ากันได้ในองค์การ และด้านสายสัมพันธ์นอกองค์การ ร่วมกันอธิบายการธำรงอยู่ของแพทย์และ ทันตแพทย์โรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทยได้ร้อยละ 50 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยสมการทำนายคือ การธำรงอยู่ = 0.16 + 0.26 (การเสียประโยชน์ในองค์การ) + 0.44 (ความเข้ากันได้ในองค์การ) + 0.20 (สายสัมพันธ์นอกองค์การ) และ (4) พบว่า ผู้บริหารโรงพยาบาบาลเอกชนควรให้ความสำคัญกับเพศชาย อายุ 51 ปีขึ้นไป อาชีพทันตแพทย์ สถานภาพสมรส มีบุตร 2 คน มีประสบการณ์ทำงาน 26 ปีขึ้นไป มีภูมิลำเนากับที่ตั้งของโรงพยาบาลอยู่จังหวัดเดียวกัน และส่งเสริมให้เกิดความ ฝังติดในงานโดยมีนโยบายการจ่ายค่าตอบแทนและสวัสดิการที่จูงใจ สร้างสภาพแวดล้อมและบรรยากาศที่ดีในการทำงาน จัดกิจกรรมสานสัมพันธ์ ส่งเสริมการอบรมและศึกษาต่อ ส่งเสริมการสร้างผลงานและใช้ทักษะความสามารถในการทำงาน องค์การ สื่อสารพันธกิจ วิสัยทัศน์ และค่านิยมร่วมสู่บุคลากร เพื่อให้มีเป้าหมายร่วมกัน รวมถึงโฆษณาและประชาสัมพันธ์ภาพลักษณ์ที่ดีขององค์การออกสู่สังคม จัดกิจกรรมเพื่อสังคม ให้สวัสดิการที่ครอบคลุมถึงสิทธิประโยชน์ของบุคคลในครอบครัว เพื่อให้ครอบครัว และคนรู้จักสนับสนุนให้ทำงานที่โรงพยาบาลนี้ต่อไป