ปมของผู้ต้องขังที่มีต่อภารกิจคืนคนดีสู่สังคม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาปมของผู้ต้องขังที่มีต่อภารกิจคืนคนดีสู่สังคม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ให้ข้อมูลหลักที่เป็นผู้ต้องขังในเรือนจำ และเป็นผู้ที่ได้รับโอกาสทางการศึกษา การพัฒนาจิตใจ และการพัฒนาอาชีพ ในโครงการด้านการพัฒนาพฤตินิสัยของเรือนจำ ณ เรือนจำกลางบางขวาง ตำบลสวนใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี จำนวน 10 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งมีโครงสร้าง และ แบบการสังเกตแบบมีส่วนร่วม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยปรากฏว่า (1) ผู้ต้องขังมีความคิดและพฤติกรรมตามสัญชาตญาณ คือ มี พฤติกรรมการกระทำตามใจตน ไม่กระทำในสิ่งที่เป็นหน้าที่หลักของตน รวมทั้งมีความโกรธ ความ อัดอั้นตันใจ และมีความคิดที่ผิดพลาดไปจากความเป็นจริง (2) ผู้ต้องขังมีความคิดและพฤติกรรม ตามอุปนิสัยส่วนตัว คือ มีพฤติกรรมการปฏิเสธและไม่ยอมรับเอากิจกรรมต้านการศึกษา การอบรม และการฝึกวิชาชีพที่เกี่ยวกับการพัฒนาพฤตินิสัย โดยมีความต้องการที่จะทำกิจกรรมตามใจที่ตนคิด ยึดเอาตามใจตนเอง และ (3) ผู้ต้องขังมีความคิดและพฤติกรรมตามการเรียนรู้จากสังคม คือ มี พฤติกรรมที่แสดงถึงการขาดศีลธรรมอันดีในตน และการขาดความสนใจในหน้าที่ความรับผิดชอบของตน ซึ่งเป็นผลมาจากการเรียนรู้จากสภาพแวดล้อมในการใช้ชีวิตประจำวันกับผู้คนและเพื่อนๆ ในเรือนจำ