การส่งผู้กระทำผิดฐานกระทำชำเราเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีไปตรวจจิต

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่อง การส่งผู้กระทำผิดฐานกระทำชำเราเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีไปตรวจจิต มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการคุ้มครองเด็ก และการลงโทษผู้กระทำผิด 2) เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการส่งผู้กระทำผิดฐานกระทำชำเรา เด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีไปตรวจจิตตามกฎหมายไทยและกฎหมายของต่างประเทศ 3) วิเคราะห์ เปรียบเทียบกฎหมายไทยและกฎหมายของต่างประเทศเกี่ยวกับการส่งผู้กระทำผิดฐานกระทำชำเรา เด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีไปตรวจจิต 4) เพื่อหาแนวทางที่เหมาะสมแก้ไขบทบัญญัติของกฎหมาย เกี่ยวกับการดำเนินคดีอาญาฐาน กระทำชำเราเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปี การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Quality Research) โดยการวิจัย เอกสาร (Documentary Research) ด้วยการศึกษาค้นคว้าและรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร ด้วยการศึกษาจากหนังสือ ตำรา วารสารทางวิชาการ ตัวบทกฎหมาย คำพิพากษาของศาล วิทยานิพนธ์ รายงานการวิจัย ข้อมูลทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์ และเครือข่ายอินเตอร์เน็ต (Internet) ผลการศึกษาพบว่าประเทศไทย ยังไม่มีแนวทางการส่งตัวผู้กระทำความผิดไปตรวจจิตอย่างเป็นระบบ จะมีการส่งตัวผู้กระทำผิดไปตรวจจิต ในกรณีที่ผู้กระทำความผิดที่มีอาการวิกลจริตอย่างชัดเจนโดยการแสดงออก และมีการร้องขอต่อผู้เกี่ยวข้องให้ส่งไปตรวจ ส่วนผู้กระทำความผิดทางเพศที่ไม่มีการแสดงอาการทางจิตชัดเจน จะไม่ได้รับการส่งตรวจทางจิต ผลจากการศึกษาดังกล่าวจะนำไปสู่การแก้ไขบทบัญญัติของกฎหมายเกี่ยวกับการดำเนินคดีอาญาฐานกระทำชำเราเด็กอายุไม่เกินสิบห้าปีโดยมีการส่งผู้กระทำผิดไปตรวจจิตอย่างมีระบบและมีมาตรฐาน ต่อไป