มาตรการการลงโทษทางอาญาความผิดฐานพรากผู้เยาว์

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระเรื่องมาตรการการลงโทษทางอาญา ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาถึงแนวคิดทฤษฎี คุณธรรมทางกฎหมาย และผลกระทบที่เกิดขึ้นจากความผิดฐานพรากผู้เยาว์อันเป็นความผิดอาญาแผ่นดินซึ่งไม่อาจยอมความได้ 2) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีและหลักการการดำเนินคดีอาญาในความผิดอันยอมความได้ และไม่อาจยอมความได้ 3) เพื่อศึกษาหลักกฎหมายของต่างประเทศเกี่ยวกับหลักการการลงโทษในคดีอาญาในความผิดฐานพรากผู้เยาว์ 4)เพื่อวิเคราะห์มาตรการการลงโทษทางอาญา กรณีความผิดฐานพรากผู้เยาว์ในบางกรณีเป็นความผิดอันยอมความได้ และเป็นแนวทางในการแก้ไขปรับปรุง กฎหมายในคดีความผิดฐานพรากผู้เยาว์ซึ่งเป็นคดีความผิดอันมิอาจยอมความได้เป็นความผิดอันยอมความได้ การค้นคว้าอิสระนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยวิธีการวิจัยเอกสารจากตัวบทกฎหมาย ตำรา วารสาร วิทยานิพนธ์ ข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตและเอกสารต่างๆ ภายในประเทศไทยโดย วิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับความผิดฐานพรากผู้เยาว์กรณีที่ผู้กระทำความผิดเป็นเยาวชน ในขณะกระทำความผิดกับกรณีผู้กระทำความผิดเป็นบุคคลทั่วไป ผลการศึกษาพบว่า ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ซึ่งเป็นความผิดอาญาแผ่นดินที่ไม่อาจยอม ความได้แม้มีการบรรเทาผลร้ายและเยียวยาความเสียหายให้แก่ผู้เสียหาย ซึ่งเป็นบิดามารดา ผู้ปกครองหรือผู้ดูแลก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับความผิดอาญาฐานข่มขืนกระทำชำเรา ซึ่งถือเป็นการกระทำสืบเนืองมาจากการกระทำความผิดฐานพรากผู้เยาว์ เมื่อมีการบรรเทาความเสยหายและยินยอมกัน หากศาลได้มีคำสั่งให้สมรสกันกฎหมายมีเหตุบรรเทาโทษและลงโทษน้อยกว่าที่ กฎหมายกำหนดไว้เพียงใดก็ได้ ผู้ศึกษาเสนอให้มีการแก้ไขกฎหมายความผิดฐานพรากผู้เยาว์ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 317 - 319 ให้เป็นความผิดอันยอมความได้โดยอยู่ภายใต้หลักความ ยินยอมของผู้เป็นบิดามารดา ผู้ปกครองหรือผู้ดูแลผู้เยาว์หรือนำมาตรการอื่นมาใช้แทนการลงโทษทางอาญา