ปัญหาการสอบสวนและสั่งคดีในชั้นสอบสวนของตำรวจกับพนักงานอัยการ

Abstract

การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎี ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีอาญาและการสอบสวนคดีอาญา เพื่อศึกษาหลักเกณฑ์ ปัญหา และวิเคราะห์ปัญหา การสอบสวนและสั่งคดีในชั้นสอบสวนของตำรวจกับพนักงานอัยการ กับเสนอแนวทางในการแก้ไข เพิ่มเติมบทบัญญัติกฎหมายในเรื่องที่เกี่ยวกับการสอบสวนของตำรวจกับพนักงานอัยการ เนื่องจากองค์กรตำรวจเป็นต้นธารของกระบวนการยุติธรรมทางอาญา เมื่อมีการกระทำความผิดอาญาเกิดขึ้นเจ้าพนักงาน ตำรวจที่เข้ามาเกี่ยวข้อง คือพนักงานสอบสวนเป็นผู้รวบรวมพยานหลักฐานที่จะใช้พิสูจน์ความผิด หรือความบริสุทธของผู้กระทำความผิด เมื่อพนักงานสอบสวนเห็นว่าการสอบสวนเสร็จจะทำความเห็นควรสั่งฟ้องหรือสั่งไม่ฟ้องแล้วส่งความเห็นพร้อมสำนวนการสอบสวนไปยังพนักงานอัยการเพื่อสั่งคดี การแจ้งข้อหาของพนักงานสอบสวนที่ไม่ถูกต้องกับข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย ย่อมส่งผลให้การยื่นฟ้องของพนักงานอัยการผิดพลาดคลาดเคลื่อนต่อข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายเป็นผลเสียต่อการอำนวยความยุติธรรมในทางอาญา สอดคล้องกับทฤษฎี “ต้นไม้เป็นพิษ ผลย่อมเป็นพิษ” ดังนั้น ควรให้พนักงานอัยการมีอำนาจทำการสอบสวนใหม่ได้ด้วยตนเอง หรือสั่งให้พนักงานสอบสวนทำการสอบสวนตามที่พนักงานอัยการมีคำสั่ง หรือให้เป็นดุลพินิจของพนักงานอัยการที่จะทำการสอบสวนด้วยตนเอง โดยให้พนักงานอัยการเป็นผู้ควบคุมการสอบสวน และให้พนักงานอัยการเป็นผู้รับผิดชอบทำการสอบสวนและสั่งคดี การศึกษาค้นคว้าอิสระนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยเอกสาร โดยการศึกษาวิเคราะห์ ตำรา บทความหรือเอกสารทางวิชาการ คำพิพากษาศาลฎีกา รายงานผลการวิจัย และข้อมูลจากเอกสารอื่น ทั้งของประเทศไทยและของต่างประเทศ ผลการวิจัยศึกษาพบว่า การสอบสวนโดยพนักงานสอบสวน มีการบิดเบือนข้อเท็จจริง ให้แตกต่างจากความจริง ในหลายประเทศจะให้พนักงานอัยการเข้าไปมีบทบาทในการควบคุม การสอบสวน เห็นว่าควรจะแก้ไขกฎหมายให้พนักงานอัยการมีอำนาจสอบสวนคดีอาญา และให้พนักงานสอบสวนทำการสอบสวนตามคำสั่งของพนักงานอัยการ