ปัจจัยที่มีผลต่อความคงอยู่ของอาสาสมัครกู้ชีพ จังหวัดตรัง

Abstract

การศึกษาวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาพตัดขวางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ความคงอยู่ของอาสาสมัครกู้ชีพในจังหวัดตรัง และ (2) ปัจจัยที่มีผลต่อความคงอยู่ของอาสาสมัครกู้ชีพใน ประชากรที่ศึกษา คือ อาสาสมัครกู้ชีพที่ขึ้นทะเบียนเป็นอาสาสมัครฉุกเฉินการแพทย์ทั้งหมดในหน่วยปฏิบัติการฉุกเฉินเบื้องต้น จำนวน 1,555 คน คำนวณขนาดตัวอย่างได้จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 312 คน แล้วทำการสุ่มเลือกแบบมีระบบ เก็บข้อมูลโดยแบบสอบถามมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.814 วิเคราะห์โดยใช้สถิติเป็นค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการศึกษาพบว่า (1) ความคงอยู่ของอาสาสมัครกู้ชีพ จังหวัดตรัง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก พบว่ากลุ่มตัวอย่างตั้งใจที่จะปฏิบัติงานเป็นอาสากู้ชีพในหน่วยงานนี้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ และ (2) ปัจจัยที่มีผลต่อความคงอยู่ของอาสาสมัครกู้ชีพ จังหวัดตรัง ได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคล งานประจํา งานหลักที่ทำในปัจจุบัน อายุเมื่อแรกเข้าเป็นอาสาสมัครกู้ชีพ ปัจจัยจูงใจโดยรวม ปัจจัยค้ำจุนโดยรวม ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ซึ่งสามารถทำนายความคงอยู่ของอาสาสมัครกู้ชีพ จังหวัดตรัง ได้ร้อยละ 53 การศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าปัจจัยจูงใจและปัจจัยค้ำจุนมีความสัมพันธ์กับความคงอยู่ของอาสาสมัครกู้ชีพเป็นอย่างมาก