ความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงพยาบาลวิชัยเวชอินเตอร์เนชั่นแนล สมุทรสาคร

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ(1)ศึกษาระดับความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงพยาบาล วิชัยเวช อินเตอร์เนชั่นแนล สมุทรสาคร (2) เปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงพยาบาลวิชัยเวช อินเตอร์เนชั่นแนล สมุทรสาคร จำแนกตามคุณลักษณะส่วนบุคคล และ (3) เสนอแนะแนวทางการสร้างเสริม ความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงพยาบาลวิชัยเวช อินเตอร์เนชั่นแนล สมุทรสาคร การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือบุคลากรของโรงพยาบาลวิชัยเวช อินเตอร์เนชั่นแนลสมุทรสาครด้านคลินิกและต้านสนับสนุนบริการจำนวน 300 คนกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง ได้จำนวนทั้งสิ้น 171 คน ตามสูตรทาโรยามาเน่ โดยใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวม ข้อมูลคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การ ทดสอบค่าทีการทดสอบความแปรปรวนทางเดียวและการทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีผลต่างนัยสำคัญทางสถิติ ผลการศึกษาพบว่า (1) ความผูกพันต่อองค์การโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน อยู่ในระดับมากทั้ง 4 ด้าน โดยเรียงลำดับดังนี้ ด้านการยอมรับนโยบาย ด้านความภาคภูมิใจ ด้านการทุ่มเทความสามารถ และด้านความตระหนักในหน้าที่ความรับผิดชอบ (2) ผลการเปรียบเทียบความผูกพันต่อองค์การของบุคลากร โรงพยาบาลวิชัยเวช อินเตอร์เนชั่นแนล สมุทรสาคร พบว่า บุคลากรโรงพยาบาลจำแนกตามคุณลักษณะ ส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพการสมรส และระยะเวลาในการปฏิบัติงาน มีระดับความ ผูกพันต่อองค์การไม่แตกต่างกัน ยกเว้นระดับรายได้ที่แตกต่างกันมีความผูกพันต่อองค์การแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ (3) แนวทางการสร้างเสริมความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรโรงพยาบาล วิชัยเวช อินเตอร์เนชั่นแนล สมุทรสาคร แต่ละด้านพบว่า ด้านการยอมรับควรเพิ่มสวัสดิการและค่าตอบแทนให้เหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบัน ด้านความภาคภูมิใจควรส่งเสริมวัฒนธรรมการทำงานเป็นทีมและ การบริการที่เป็นเลิศ ด้านการทุ่มเทความสามารถควรสนับสนุนให้เกิดเวทีการระดมความคิดเพื่อการพัฒนางาน และด้านความตระหนักในหน้าที่ความรับผิดชอบผู้บริหารระดับสูงควรประเมินการปฏิบัติงานตามผลงานอย่างเป็นรูปธรรมทั้งองค์การ