Extension Guidelines for Supply Chain Management of Aromatic Coconut Production in Ban Phaeo District Samut Sakhon Province

Abstract

The objectives of this research were to study 1) basic personal, social, and economic conditions of aromatic coconut production farmers 2) supply chain management of aromatic coconut production of farmers 3) problems on supply chain management of aromatic coconut production 4) needs for the extension of supply chain management of aromatic coconut production of farmers and 5) suggestions regarding the extension guidelines for supply chain management of coconut production of farmers. This research was survey research. The population of this study was 3,164 aromatic coconut production farmers in Ban Phaeo district, Samut Sakhon province in the production year 2023 from farmer registration database, Ban Phaeo district office of agriculture. The sample size of 149 people was determined by using Taro Yamane formula with the error value of 0.08 through simple random sampling method by picking up names of farmers. Data were collected by using interview form and were analyzed by using descriptive statistics. The results of the research found that 1) 67.8% of farmers were male with the average age of 67.8 years old, 38.3% completed upper secondary education/ vocational certificate, had the average experience in aromatic coconut production of 14.20 years, contacted the average agricultural extension officers 1.83 time/year, earned their average main income from being farmers of 519,288.59 Baht/household/year, had the average labor in the household of 2.43 people, and owned the average area of 23.45 Rai. 2) 53.0% of farmers planned the production, 77.9% did not analyze the soil, 79.3% found the rhinoceros beetle, 66.2% disposed them with chemical method, 100.0% harvested the produces every 20 day and sold fresh fruit, 99.3% did not process, 72.5% met with GAP standard, 96.6% had merchants came to buy the products at the garden, 70.5% had the middlemen determined the price, 99.3% did not have the purchasing contract, and 98.7% had the customer group as general consumers. 3) Farmers faced with the problems, overall, at the low level. The most problematic issue was on supply chain management in the downstream process which was the lack of the opportunity in new market building. 4) Farmers needed the extension on supply chain management of aromatic coconut, overall, at the moderate level. The most needed aspect was on the knowledge about pest control, processing, and marketing. The extension was done through government officers by using practical method. 5) Farmers agreed with the suggestions about the extension for supply chain management of aromatic coconut production, overall, at the moderate level. They agreed the most on the aspect that the agricultural extension officers should promote and support throughout the supply chain while the officers should go visit and consult directly as well as providing service through telephone.

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพพื้นฐานส่วนบุคคล สังคม และเศรษฐกิจ ของเกษตรกรผู้ปลูกมะพร้าวน้ำหอม 2) การจัดการห่วงโซ่อุปทานการผลิตมะพร้าวน้ำหอมของเกษตรกร 3) ปัญหาการจัดการห่วงโซ่อุปทานการผลิตมะพร้าวน้ำหอม 4)ความต้องการส่งเสริมจัดการห่วงโซ่อุปทานการผลิตมะพร้าวน้ำหอมของเกษตรกร และ 5)ข้อเสนอแนะแนวทางการส่งเสริมการจัดการห่วงโซ่อุปทานการผลิตมะพร้าวน้ำหอมของเกษตร การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประชากรที่ศึกษา คือ เกษตรกรผู้ปลูกมะพร้าวน้ำหอม ในอำเภอบ้านแพ้ว จังหวัดสมุทรสาคร ในปีเพาะปลูก 2566 จากระบบฐานข้อมูลทะเบียนเกษตรกร สำนักงานเกษตรอำเภอบ้านแพ้ว จำนวน3,164 ราย กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ ทาโร ยามาเน ที่ค่าความคลาดเคลื่อน 0.08ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง 149 ราย ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่ายโดยการจับสลากรายชื่อเกษตรกร เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า 1) เกษตรกรร้อยละ 67.8 เป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 67.8 ปี ร้อยละ 38.3 จบการศึกษาระดับมัธยมตอนปลาย/ปวช. มีประสบการณ์ในการปลูกมะพร้าวน้ำหอมเฉลี่ย 14.20 ปี ติดต่อเจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรเฉลี่ย 1.83 ครั้ง/ปี มีรายได้หลักจากอาชีพเกษตรกรเฉลี่ย 519,288.59 บาท/ครัวเรือน/ปี จำนวนแรงงานในครัวเรือนเฉลี่ย2.43 คน มีพื้นที่ถือครองของตนเองเฉลี่ย 23.45 ไร่ 2) เกษตรกรร้อยละ53.0 มีการวางแผนการผลิต ร้อยละ 77.9 ไม่มีการวิเคราะห์ดิน ร้อยละ79.3 พบด้วงแรด ร้อยละ 66.2 กำจัดด้วยวิธีใช้สารเคมี ร้อยละ 100.0 เก็บผลผลิตทุก ๆ 20 วัน และขายผลสด ร้อยละ99.3ไม่มีการแปรรูป ร้อยละ 72.5 มีมาตรฐาน GAP ร้อยละ96.6 มีพ่อค้ามารับซื้อที่สวน ร้อยละ 70.5พ่อค้าคนกลางกำหนดราคา ร้อยละ 99.3 ไม่มีสัญญาซื้อขาย และร้อยละ 98.7 มีกลุ่มค้าเป็นผู้บริโภคทั่วไป 3) เกษตรกรมีปัญหาในภาพรวมอยู่ในระดับน้อย โดยมีปัญหาสูงสุดในการจัดการห่วงโซ่อุปทานในกระบวนการปลายน้ำ คือ ขาดโอกาสในการสร้างตลาดใหม่ 4)เกษตรกรมีความต้องการการส่งเสริมการจัดการห่วงโซ่อุปทานการผลิตมะพร้าวน้ำหอมในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีความต้องการสูงสุด ด้านความรู้เรื่องการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูพืช การแปรรูป และการตลาด ส่งเสริมผ่านเจ้าหน้าที่ของรัฐโดยใช้วิธีฝึกปฏิบัติ 5) เกษตรกรเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการส่งเสริมการจัดการห่วงโซ่อุปทานการผลิตมะพร้าวน้ำหอมในภาพรวมระดับปานกลาง โดยเห็นด้วยสูงสุด คือ เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรควรส่งเสริมและสนับสนุนอย่างต่อเนื่องตลอดห่วงโซ่อุปทาน เจ้าหน้าที่ควรเข้าไปเยี่ยมเยียนและให้คำปรึกษาโดยตรง และควรให้บริการผ่านช่องทางโทรศัพท์