บทบาทจริงและบทบาทคาดหวังของสมาชิกสภาเทศบาลในทัศนะของผู้นำชุมชน กรณีศึกษาเทศบาลตำบลพะโต๊ะ อำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาบทบาทจริงและบทบาทที่คาดหวังของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อสมาชิกสภาเทศบาลตำบลพะโต๊ะ อำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร (2) ศึกษาปัญหาอุปสรรคในการแสดงบทบาทจริงและบทบาทที่คาดหวังของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อสมาชิกสภาเทศบาลตำบลพะโต๊ะ อำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร และ (3) เสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหาอุปสรรคในการแสดงบทบาทจริงและบทบาทที่คาดหวังของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อสมาชิกสภาเทศบาลตำบลพะโต๊ะ อำเภอพะโต๊ะ จังหวัดชุมพร วิธีการศึกษาใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประชากรของการศึกษาเป็นผู้นำชุมชนในพื้นที่เทศบาล ตำบลพะโต๊ะ เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบจำเพาะเจาะจง จำนวน 10 คน รวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์แบบกึ่ง โครงสร้าง วิเคราะห์ ตีความ และสังเคราะห์ข้อมูลเพื่อเรียบเรียงผล และนำเสนอผลการวิจัยแบบพรรณนา ผลการศึกษาพบว่า บทบาทจริงของสมาชิก คือ 1) เป็นตัวแทนของประชาชนในการพัฒนาตำบลทั้ง ด้านเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม เพื่อเสนอปัญหา ความต้องการของประชาชนต่อที่ประชุมสภา 2) ด้านนิติบัญญัติ จะต้องร่วมกำหนด และร่วมพิจารณาให้ความเห็นชอบข้อบัญญัติ อนุมัติโอนงบประมาณรายจ่ายประจำปี 3) การตรวจสอบฝ่ายบริหารโดยการตั้งกระทู้เพื่อสอบถามผู้บริหารเกี่ยวกับข้อเท็จจริงหรือนโยบาย ในขณะที่บทบาทที่คาดหวังของสมาชิก คือ 1) การส่งเสริมอาชีพเกษตรกรรมให้กับประชาชนในพื้นที่ โดยส่งเสริมด้านการพาณิชย์ และการลงทุน 2) การหางบประมาณซ่อมแซมสาธารณูปโภคที่ชำรุด และดำเนินการต่อเติมสาธารณูปโภคที่ดำเนินการค้างอยู่ให้ต่อเนื่อง 3) ส่งเสริม ตำบลพะโต๊ะ ให้น่าอยู่ยิ่งขึ้น มีระเบียบวินัย เปิดโอกาสให้ประชาชนเข้ามีส่วนร่วม มีความสามัคคี และมีความเสมอภาค 4) การเสนอแผนพัฒนาชุมชนที่ตรงตามความต้องการของชุมชนไม่ติดยึดกับแนวทางเดิมๆ 5) ลดงบประมาณรายจ่ายในส่วนการศึกษาดูงาน และเพิ่มส่วนของการพัฒนาบุคคล 6) เสนอข้อบัญญัติที่ดีมีสาระ และเป็นประโยชน์ต่อชุมชน และ 7) มีการอภิปราย และการติดตามตรวจสอบกระบวนการทำงานของฝ่ายบริหาร และเป็นตัวแทนเพื่อสะท้อนปัญหา ความต้องการของประชาชน จากการศึกษายังพบว่า ปัญหาอุปสรรคในการแสดงบทบาทจริงและบทบาทที่คาดหวังของสมาชิกคือ ไม่ขยันศึกษา ความรู้เกี่ยวกับบทบาทตนเอง ปัญหาที่แท้จริงของชาวบ้าน การบริหารงานทั้งระบบของเทศบาล ไม่กล้าคิด ไม่กล้าให้ความคิดเห็น และไม่กล้าตัดสินใจ แนวทางแก้ไข คือ การสนับสนุนให้สมาชิกได้ทำงานร่วมกัน ระหว่างการปฏิบัติงาน สมาชิกทุกคนจะต้องมีโอกาสได้พูดคุยถึงปัญหา และอุปสรรคของแต่ละคน รวมทั้งช่วยกันหาทางออก สมาชิกควรมีวุฒิการศึกษาอย่างน้อยระดับอนุปริญญา และการทำงานร่วมกับฝ่ายบริหารจะต้องสร้างบรรทัดฐาน สร้างความเป็นเอกภาพของสมาชิก และจะต้องรู้หน้าที่ และบทบาทของตัวเองเป็นอย่างดี โดยสมาชิกนายกเทศมนตรี ตลอดจนผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคนต้องร่วมกันกำหนดทิศทางในการทำงานให้เป็นไปในทางเดียวกัน