ประสิทธิภาพในการบำบัดน้ำเสียด้วยจุลินทรีย์ประสิทธิภาพสูงและจุลินทรีย์จากตะกอนของระบบบำบัดน้ำเสียจากโรงอาหาร

Abstract

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีจุดประสงค์เพื่อประเมิน /เปรียบเทียบประสิทธิภาพในการบำบัดน้ำเสียด้วยจุลินทรีย์ประสิทธิภาพสูงและจุลินทรีย์จากตะกอนของระบบบำบัดน้ำเสียจากโรงอาหารในการลดปริมาณน้ำมัน/ไขมัน และซีโอดี การศึกษาครั้งนี้เก็บตัวอย่างน้าเสียจากบ่อปรับเสถียรของระบบบาบัดน้าเสียจาก โรงอาหารของโรงงานอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง มาทดสอบประสิทธิภาพการบาบัดน้ามัน/ไขมัน และซีโอดีในแบบจาลองถังย่อยไขมัน โดยแบ่งเป็น 4 ชุดการทดลอง แต่ละชุดการทดลองบรรจุน้าเสียปริมาณ 2 ลิตร ชุดทดลองที่ 1 ไม่มีการเติมอากาศและจุลินทรีย์ ชุดทดลองที่ 2 เติมอากาศ แต่ไม่เติมจุลินทรีย์ ชุดทดลองที่ 3 เติมอากาศและจุลินทรีย์ประสิทธิภาพสูง 3 สูตรการเจือจาง (1:25, 1:15 และสูตรเข้มข้น) และชุดทดลองที่ 4 เติมอากาศและจุลินทรีย์จากตะกอน 3 สูตรการเจือจาง (1:25, 1:15 และสูตรเข้มข้น) ข้อมูลที่รวบรวมได้จากการทดลองจะนำมาวิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้การทดสอบความแปรปรวน ผลการวิจัยพบว่า (1) ชุดทดลองที่ 4 จุลินทรีย์จากตะกอนที่สูตรการเจือจาง 1:15 มีประสิทธิภาพการบำบัดน้ามัน/ไขมันสูงสุดร้อยละ 58.2 รองลงมาคือชุดทดลองที่ 3, 2 และ 1 ร้อยละ 56.6, 35.9 และ 26.4 ตามลำดับ สาหรับการลดปริมาณซีโอดี ชุดทดลองที่ 3 จุลินทรีย์จากตะกอนที่สูตรการเจือจาง 1:25 มีประสิทธิภาพการบำบัดซีโอดีสูงสุดร้อยละ 43.4 รองลงมาคือ ชุดทดลองที่ 4, 2 และ 1 ร้อยละ 42.7, 27.0 และ 12.8 ตามลำดับ (2) เมื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบำบัดน้ามัน/ไขมัน และซีโอดี ทั้ง 4 ชุดทดลอง พบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ แต่เมื่อพิจารณาความเข้มข้นของจุลินทรีย์และชนิดของจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน ไม่มีผลทาให้ประสิทธิภาพการบาบัดแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ ดังนั้น จึงสามารถใช้จุลินทรีย์จากตะกอนของระบบบาบัดน้าเสียจากโรงอาหารทดแทนจุลินทรีย์ประสิทธิภาพสูงได้