Please use this identifier to cite or link to this item: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/10943
Title: ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านถนน (ประสมทรัพย์ประชานุกูล 1) จังหวัดบุรีรัมย์
Other Titles: The effects of using a guidance activities package for development of public service behaviors of Mathayom Suksa II students of Ban Thanon (Prasomsap Prachanukul 1) school in Buri Ram Province
Authors: เจียรณัย ทรงชัยกุล
วรฉัตร ไตรทิพย์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สำนักบัณฑิตศึกษา
วัลภา สบายยิ่ง
Keywords: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์--วิทยานิพนธ์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. แขนงวิชาการแนะแนว--วิทยานิพนธ์
พฤติกรรมการช่วยเหลือในเด็ก
Issue Date: 2552
Publisher: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อ ส่วนรวมของกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาพฤติกรรมการทำ ประโยชน์ต่อส่วนรวม (2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวมระหว่างกลุ่ม ทดลองและกลุ่มควบคุม หลังการทดลอง และ (3) เปรียบเทียบพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อ ส่วนรวม ของกลุ่มทดลองที่มีภูมิหลังทางชีวสังคมแตกต่างกัน หลังการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนว เพื่อพัฒนาพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้าน ถนน (ประสมทรัพย์ประชานุกูล 1) ปีการศึกษา 2552 จำนวน 40 คน ได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ (1) ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาพฤติกรรมการทำประโยชน์ ต่อส่วนรวม จำนวน 12 กิจกรรม (2) กิจกรรมแนะแนวอื่น ๆ จำนวน 12 กิจกรรม และ (3) แบบวัดพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวม ที่มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .93 สถิติที่ใช้ในการ วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์ ความแปรปรวนแบบสองทาง ผลการวิจัยพบว่า (1) กลุ่มทดลองที่ใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาพฤติกรรมการ ทำประโยชน์ต่อส่วนรวม มีพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวมสูงกว่าก่อนการใช้ชุดกิจกรรม แนะแนวเพื่อพัฒนาพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (2) กลุ่มทดลองที่ใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวม มี พฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อส่วนรวมสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ (3) กลุ่มทดลองที่มีภูมิหลังทางชีวสังคมแตกต่างกัน มีพฤติกรรมการทำประโยชน์ต่อ ส่วนรวมไม่แตกต่างกัน
Description: วิทยานิพนธ์ (ศษ.ม. (การแนะแนว))--มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2552
URI: https://ir.stou.ac.th/handle/123456789/10943
Appears in Collections:Edu-Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Fulltext.pdfเอกสารฉบับเต็ม5.37 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons