ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อแรงจูงใจในการทำงานของพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด

Abstract

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาระดับแรงจูงใจในการทำงานของพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด (2) เพื่อเปรียบเทียบแรงจูงใจในการทำงานของพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล (3) เพื่อเสนอแนะแนวทางยกระดับแรงจูงใจของพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ คือพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด ซึ่งเป็นแรงงานก่อสร้างรายวันจากไซด์งานก่อสร้างของ บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด ที่นิคมอุตสาหกรรมนวนคร จังหวัดปทุมธานี มีจำนวน 128 คน การกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยนี้ใช้สูตรคำนวณของเครซี่และมอร์แกน ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่างจำนวน 97 หน่วย และใช้วิธีกำหนดกลุ่มตัวอย่างแบบไม่ใช้ความน่าจะเป็นโดยการคัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติอ้างอิงหรือสถิติอนุมาน ทดสอบค่าที และทดสอบค่าเอฟ สำหรับการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการศึกษา พบว่า (1) แรงจูงใจของพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลอยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านสภาพงานและลักษณะของงานอยู่ในระดับมาก และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยสุด คือด้านการได้รับยกย่องอยู่ในระดับปานกลาง (2) ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด ที่มีต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า เพศ อายุ การศึกษา สถานภาพสมรส รายได้ ภูมิลำเนา ระยะเวลาในการปฏิบัติงานที่แตกต่างกัน ความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน ส่วนด้านระดับการศึกษาที่แตกต่างกันมีความคิดเห็นแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (3) เสนอแนะแนวทางยกระดับแรงจูงใจของพนักงาน บริษัท ฉัตรากรุ๊ป จำกัด ผู้ศึกษาเห็นควรพิจารณาปรับค่าแรงตามหน้าที่และลักษณะของการทำงานในด้านต่างๆ และควรมีบริการตรวจสุขภาพจากสถานพยาบาลทุกเดือน เพื่อให้ความมั่นใจแก่พนักงานพร้อมที่จะปฏิบัติงานให้กับองค์การอย่างมีประสิทธิภาพ และเห็นควรมีโบนัสประจำเดือนหรือประจำไซด์ให้แก่พนักงาน